යෝජිත විවාහයක් කවදාවත්ම සජිනිගේ හිතේ තිබ්බේ නෑ.සජිනිට ඕනේ වුනේ තව ටිකක් ඉගෙන ගෙනම ආදරයක්,විවාහයක් ගැන හිතන්න.විද්‍යා විශයෙන් උසස් පෙල කරලා හොදට පාස් වුනත් කැම්පස් යන්න නම් සජිනිට ලකුනු මදි වුනා.මුලදිම ලකුනු මදි වෙවී කියල සජිනිට හිතිල තිබුනු නිසාම සජිනි විබාගය ඉවර වුන ගමන්ම බාහිර උපාදියක් කරන්න පටන් ගත්තා.ඒ පැත්තෙන්ම රස්සාවකුත් හොයගත්ත සජිනිට ඕනේ වුනේ නැ දැන්ම විවාහයක් ගැන හිතන්න.
ඒ කොහොම වුනත් මේ වෙනකොට සජිනි ලැස්ති වෙවී හිටියේ ගෙදරට එන මනමාලයෙක් පිලිගන්න.සජිනිගේ හඳහනේ තිබ්බ විවාහ ප්‍රමාද වීමක් නිසා වයස 23ක් වුනත් එයාව බන්දල දෙන්න අම්මලට තිබුනෙ ලොකු උනන්දුවක්.අම්මලගේ හිත් රිද්දන්න බැරි නිසාම සජිනිත් ලැස්ති වුනා එන මනමාලය පිලිගන්න.නම සහන් කියලයි සොෆ්ට්වෙයාර් ඉන්ජීනියර් කෙනෙක් කියලයි මිසක් සජිනි මේ කොල්ල ගැන වැඩි දෙයක් දැනන් හිටියේ නෑ. ඒ වුනාට තව පැය කිහිපයකින් තමන්ගේ ජීවිතයම වෙනස් වෙන්න යනවා වගේ දෙයක් නම් සජිනිට දැනුනා.
ලා කහ පාට සරියකුත් ඇදගෙන සජිනි කාමරේ බලාගෙන හිටියේ එනව කියපු මනමලය එනකම්.
"දුවා... ලැස්තිද?"
"ඔව් අම්මේ කෝ තාම නැද්ද? "
"දැන් එනවා ඇති .මේකම හරි යන්න කියලා හිතාගන්න හොදේ.අපටත් බෑ මෙච්චරම හොයන්න" අම්මා කිව්වේ සාරියේ පොට හදන ගමන්
"ආ අන්න ආවද කොහෙද මන් ගිහින් බලන්නම්.මන් එන්නම්කො එක්කගෙන යන්න ඔයාව"එහෙම කියගෙනම අම්මා කාමරෙන් යන්න ගියා.සජිනි බලාගෙන හිටියෙ හරි චකිතයකින්
ටිකකින් ගේ ඇතුලෙ කටහඩවල් ඇහෙන්න ගත්ත.තවත් ටික වෙලාවක් ගිහින් සජිනිගෙ අම්මා ආවා සජිනි එක්කගෙන යන්න.
සාලේ හිටපු ඒ පිරිමි ලමයා දැකපු ගමන් සජිනිගේ හදවත එහෙම්ම නැවතුනා.මෙයා මෙහෙ මොකද කරන්නෙ? කෝ නදිනි? දැන් ඒක නැද්ද? සජිනිගේ හිතේ ප්‍රශ්න ගොඩයි.
ඒ ඇවිත් හිටපු සහන් සජිනිගේ ඉස්කෝලේ යාලුවෙක්ගෙ පෙම්වතා.ඇත්තම කතා කරොත් සජිනිටත් ඒ කාලේ සහන් ගැන උනන්දුවක් තිබුනා. සහන් ඒ තරම්ම කඩවසම් වගේම හරි විනොදෙන් හිටපු කෙනෙක්.සජිනි විතරක් නෙවෙයි ගොඩක් ගැනු ලමයි සහන්ට කැමැත්තෙන් හිටියත් සහන් කැමැති වුනේ නදිනිට.නදිනිත් සහන්ට හොදට ගැලපුනා.ඉස්කෝලේ කාලෙ පටන් ගත්ත මේ ආදරෙ මේ ලගක් වෙනකම්ම තිබුන කියල සජිනිට විස්වාසයි.මොකද සජිනි මේ ලගදිත් දැකලා තිබුන ඒ දෙන්න එකට ඇවිදින්න එහෙම යනවා.
සජිනි ඇවිත් සහන්ට ආචාර කරත් සහන් නම් සජිනි දිහා බැලුවෙවත් නෑ.
පුතා ඕනෙ නම් දුවත් එක්ක කතා කරන්න.මේවා ඔයාල තීරනය කරන්න ඕනේ දේවල්නේ.සජිනිගේ තාත්තා කිව්වා.
සහන්ගේ තාත්තාත් ඔලුව වැනුවා.දුවා පුතාව වත්තට එක්කගෙන යන්නකො කියල සජිනිගේ අම්ම කිව්ව ගමන් සහන් පුටුවෙන් නැගිට්ටා.සජිනිත් නැගිටලා සහන් දිහා බලලා වත්ත පැත්තට යන්න හැරුනා.සහනුත් සජිනි එක්කම ගියා.
ආවට මොකද මොනව කියන්න්ද කියල සජිනිට තේරුමක් තිබ්බෙ නෑ. අනිත් අතට සජිනිට දැනගන්න ඕනේ වෙලත් තිබ්බ සහන් මෙහෙ මොකද කරන්නෙ කියල.
"මන් මේ කසදෙට කමති නෑ" සහන් කියනව සජිනිට ඇහුනා.සජිනි සහන් දිහාවට හොදට හැරුනා
"මොකක්ද ඔයා කිව්වේ?" සජිනි එහෙම ඇහුවේ ඇහුනු දේ විස්වස නැති නිසා.
එක සැරෙටම එහෙම දෙයක් ඇහුනම සජිනිගේ හිත කඩන් වැටුන.සජිනි දන්නවා එයා රූප සුන්දරියක් නම් නෙවෙයි කියල.ඒත් අද සජිනි ලස්සනට ලැස්ති වුනා.ඒත් දැන් සහන් මේ කියපු දේ නිසා සජිනිට දැනුනේ එයා හරි කැතයි කියලා.කිසිම කෙල්ලෙක් කෑමති නෑ එකට.
"මන් කිව්වේ මන් මේකට කැමති නෑ කියල.ඒ නිසා ඔයා ඔයාගෙ අම්මලට කියන්න කැමති නැ කියල" සහන් කිව්වේ අත් දෙකත් බැදගෙන
"ඇයි මන් එහෙම කියන්නෙ?" සජිනිත් පරාද වෙන්න ලෑස්ති නෑ
"මන් කියන නිසා "
"ඇයි ඔයා කියන නිසා මන් එහෙම කරන්න ඕනේ" සහන් ලොකූ හුස්මක් ගත්තා..මේ කෙල්ල මහ කරදරයක්.සහන් හිතුවා.
"ඇයි එහෙම කියන්න බැරි ?"
"ඉතින් ඒක ඔයාටම පුලුවන්නෙ කියන්න"
"මට එහෙම කරන්න බෑ"
"ඇයි බැරී?"
"එකෙන් තමුන්ට වැඩක් නෑ" සහන් කිව්වේ තරහෙන්
"ඇයි ඔයා මෙහෙම කරන්නෙ සහන්?" සජිනි ඇහුවේ අත් දෙකත් බැදගෙනම.
සහන් පුදුම වුනා සජිනි තමන්ගෙ නම දන්න එක ගැන. සජිනිට තේරුනා සහන් තමන්ගේ නම දන්නේ නැ කියලා..මේ කතා කරපු හැටියට ඒක පුදුමයක් නෙවෙයි කියල සජිනිට හිතුනා.
"ඒක ඔයාට අදාල දෙයක් නෙවෙයි මිස්...." සහන් නැවත්තුව..
"මන් සජිනි", සජිනි කිව්වා.
"ඔයාට අදල නැ මිස් සජිනි" සහන් ආයෙත් කිව්වා
"කියාපු විදියට කරන්න".එහෙම කියලා සහන් හැරිල ගේ ඇතුලට ගියා.
සජිනි එතනම ඉදන් කල්පනා කරේ මොකද කරන්නෙ කියලා.මෙ වගේ නපුරු කොල්ලෙක් බදින්න නම් මටත් කිසිම ඕනෙකමක් නෑ..සජිනි හිතුවා.
*****************************************************************************************************
ඊලග කොටසින් හම්බෙමු......
No comments:
Post a Comment