මන්දාරම් අහස යට - පළවන කොටස

 

"සද පිනි දියේ.... හිම කුමරියේ....

ජිවිත කැලේ....පිපි මල් වැලේ....

මා හා බැදී ...." 

අවිශ්කගේ දුරකථනය නාද වෙන්න ගත්තේ වාහනේ කටුනායක හයි වේ එකෙන් එලියට දානකොටමයි.

"හෙලෝ" අවිශ්ක කතා කරේ වාහනේ ජනේලෙන් එලිය බලන ගමන්

"කොහෙද බං ඉන්නේ?" ආදිත්‍යගේ කටහඩ දුරකථනයෙන් ඇහෙද්දි අවිශ්ක වෙලාව බැලුවා.එතකොට දවල් 2ටත් කිට්ටුයි.

"ලග බං..වැඩි දුරක් නෑ.හයි වේ එකෙන් එලියට දාන්න හදන්නේ" 

"මොනවද ඕයි මං ඕස්ට්‍රේලියාවේ ඉදන් වෙලාවට ආවා.උඹට  කොළඹ ඉදන් මෙතනට වෙලාවට එන්න බෑ" ආදිත්‍ය කෑගැහුවේ තරහෙන්

"මේ උඹ මගෙන් අහගන්න එපා...වෙලාවට ආවේ නෑ කියන්නෙ මෙතන.දැන් කොහෙද කියපන් ඉන්නේ?"

"නිගම්බෝ පීසා හට් එකේ.වරෙන් ඉක්මනට"

"එහේ මොනවා කරනවද? හරි හරි එන්නම්" අවිශ්ක එහෙම කියලා දුරකථනය විසන්දි කරේ මීගමුව පැත්තට වාහනේ පදවන ගමන්.

අවිශ්ක පීසා හට් එකට එනකොට ආදිත්‍ය ජනේලයක් ලග පුටුවක වාඩි වෙලා ෆෝන් එක දිහා බලාගෙනයි හිටියේ.කෙලින්ම ආදිත්‍ය ලගට ගියපු අවිශ්ක ආදිත්‍ය ඉස්සරහ හිටගත්තා.

"යමුද?" අවිශ්ක ඇහුවේ තාමත් ෆෝන් එක දිහා බලන් ඉන්න ආදිත්‍යගෙන්.ඒ කතාවට තමයි ආදිත්‍ය ඔලුව උස්සලා බැලුවේ. 

අවිශ්කව දැකපු ආදිත්‍යට එක පාරටම හිනා යන්න ආවත් හිනාව නවත්තගත්ත ආදිත්‍ය කතා කරා.

"වාඩිවෙයන් .මං ෆලූඩා දෙකක් ඔඩර් කරලා තියෙන්නේ" ආදිත්‍ය කිව්වම අවිශ්ක එතනින් වාඩි වුනා.

"හරිද උඹේ වැඩේ?" අවිශ්ක ඇහුවේ ආයෙත් ෆෝන් එකට එබුන ආදිත්‍යගෙන් 

"මොන"

"ඇයි යකෝ එයාර් පෝට් එකෙන්ම මට බෑග් ටිකත් පටවලා ගියේ මොකක්ද හදිසි වැඩක් තියෙනවා කියලා" 

"අහ්.. ඒ මාත් එක්ක ආපු නදියගේ වැඩක් බං.උගේ කෙල්ලව හම්බෙන්න ආවේ අපි." ආදිත්‍ය තාමත් ඉන්නේ ෆෝන් එක දිහා බලාගෙනයි.

"ඉතින් දැන් හම්බුනාද?"

"ඔව් ඔව් ඒක ශේප්"

"ශේප්?? ඔව් ඔව් උඹට ශේප් ඇති.මං අම්බානෙකට බැනුම් ඇහුවා ගෙදර මිනිස්සුන්ගෙන් උඹව එක්කගෙන ආවේ නෑ කියලා" අවිශ්ක කිව්වේ තරහෙන් 

"ඉතින් ගොන් හරකෝ කියන්න එපැයි ෆ්ලයිට් එක ලේට් කියලා" ආදිත්‍ය එහෙම කියනකොටමයි පීසා හට් එකේ සේවිකාවක් ෆලූඩා අරගෙන ආවේ.

මේසේ උඩින් ෆලූඩා දෙක තියපු සේවිකාව අවිශ්ක දිහා බැලුවේ පුදුමෙන් වගේ.ඒත් එක්කම සේවිකාව කටට ආපු හිනාව තද කරගෙන ආදිත්‍ය දිහා බැලුවා.ආදිත්‍යත් සේවිකාවට ඇහැක් ගහලා බැලුවේ ඒ දෙන්නා දිහා පුදුමෙන් බලන් ඉන්න අවිශ්ක දිහා.

මොකක්ද බං ඒ වුනේ?" අවිශ්ක ඇහුවේ සේවිකාව එතනින් යනකම් ඉදලා.

"එහෙම තමයි බං.මාව දැක්කම කෙල්ලෝ හොල්මන් වෙනවා.ෆුල් හැන්ඩ්සම් නේ" ආදිත්‍ය කිව්වේ කොන්ඩෙත් අත ගගා.

"අනේ නිකන් හිටපන්.එහෙනම් මං දිහා බලලා හිනා වුනේ මොකද?" අවිශ්ක ඇහුවේ එයාගේ ෆෝන් එක අතට ගන්න ගමන්.

"ඒ උඹ වගේ වදුරෙක් මාත් එක්ක ඉන්නවා දැකපු අප්‍රමාණ සන්තෝසෙට" ආදිත්‍ය කියනවත් එක්කම අවිශ්ක එයාගේ ෆෝන් එකට එබුනේ පුදුමෙන් වගේ.

ටිකක් වෙලා ෆෝන් එකේ නිවුනු තිරේ දිහාම බලන් හිටපු අවිශ්ක ෆෝන් එකේ කැමරා එක ඔන් කරගත්තා.එතකොට තමයි අවිශ්ක හරියටම සිද්දිය තේරුම් ගත්තේ.අවිශ්කගේ කම්මුලේ තැන් තැන් වල ලිප්ස්ටික් වගේ රතු පැල්ලම් වගයක් ගෑවිලා.ඒක දැකපු අවිශ්ක ඊලගට බැලුවේ එයාගේ අත් දිහා.අත් දෙකෙන් රතු පැල්ලම් ඒ විදියටම තියෙනවා දැකපු අවිශ්ක ආදිත්‍යට එරෙව්වා.

"ඇයි බං ගොන් අලියෝ මට කිව්වේ නැත්තේ රතු පාට ගෑවිලා කියලා" අවිශ්ක ආදිත්‍යට කඩන් පැන්නේ ආදිත්‍ය හිනා වෙන අතරෙමයි.

"අහ් උඹ ඕක හිතලා ඇදන් ආපු එකක් නෙවෙයිද? කවුද බං දන්නේ" ආදිත්‍ය කිව්වේ හිනා වෙන ගමන්මයි.

"මං ඉතින් කියන්නේ නෑ උඹට" ආදිත්‍යට ඔරවන ගමන් එහෙම කියපු අවිශ්ක වොශ් රූම් එකට ගියේ පාට ටික හොදගන්න හිතාගෙන.

අවිශ්ක එතනින් යනවත් එක්කම ආදිත්‍යට ඉස්සරහින් කවුරු හරි හිටගත්තා කියලා තේරුන නිසා  ආදිත්‍ය හොදට ඔලුව උස්සලා බැලුවේ මේ කවුද කියලා.එතන හිටගෙන හිටියේ ගෑනු ලමයි දෙන්නෙක්.ඒ දෙන්නගෙන්  අඩන්න වගේ මූණත් හදාගෙන හිටපු කෙට්ටුම කෙට්ටු ගෑනු ලමයා ආදිත්‍ය ඉස්සරහින් වාඩි වුනා.

"අනේ අයියේ...ඔයා මගේ අවීගේ යාලුවෙක්ද? එයාට කියන්නකෝ අයියේ මට කතා කරන්න කියලා.මට මෙහෙම එයා කතා නොකර ඉන්න එක දරාගන්න බෑ අයියේ" ඒ ගෑනු ලමයා එක දිගට කියවගෙන ගියේ ආදිත්‍යට හිතාගන්නවත් බැරි තරම් වේගෙකින්.

"මේ නංගි...." ආදිත්‍ය කතා කරන්න ගත්තත් ඒ ගෑනු ලමයා එකට ඉඩක් දෙන්නේ නැතුව ආයෙත් තමන්ගේ කතාව පටන් ගත්තා.

"දැන් මාසයක් වෙනවා අයියේ...එයා මාව දැක්කම මග අරිනවා.අනේ අයියේ එයාට කියන්නකෝ" මේ සැරේ කෙල්ල අඩන්න ගත්තේ ආදිත්‍යව තවත් පුදුම කරලා.

"මේ නංගි..." ආදිත්‍ය ආයෙත් කතා කරන්න ගත්තත් ඒ සැරෙත් කතාවට බාධා වුනා.ඒ සැරේ කතා කරේ එතන හිටගෙන හිටපු  අනිත් ගෑනු ලමයා.

"මේ හලෝ ඒ කොල්ලට කියනවා මෙහෙම කෙල්ලොන්ට බලාපොරොත්තු දෙන්න එපා කියලා.මෙයා දවස් ගානකින් හරියට කාලා නෑ.මේ ලමයට මොනවා හරි වුනොත් තමුන්ගේ යාලුවට කියනවා ඒකට වන්දි ගෙවන්න ලෑස්ති වෙන්න කියලා" ඒ කතාවට නම් ආදිත්‍යටත් කේන්ති ගියා.ආදිත්‍ය පුටුවෙන් නැගිට්ටෙ තරහෙන්මයි

"මේ හලෝ  මොනවද මේ කියවන්නේ? මොන යාලුවද? කවුද කතා කරන්නේ නැත්තේ? පිස්සුද නැත්තම් හැටිද?" ආදිත්‍ය එහෙම කියපු එකෙන් වුනේ වාඩි වෙලා හිටපු කෙල්ලගේ ඇඩිල්ල වැඩි වුන එක විතරයි.

"කියන්නේ මෙතන ඉදන් ගියපු තමුන්ගේ නල්ලමලේ යාලුවා ගැන.ඒකත් එකයි මේකත් එකයි" ආදිත්‍යට ඔරවපු කෙල්ල කිව්වා.

"මේ මේ නංගි, මං මේ මෙහෙම හරි කතා කරන්නේ කෙල්ලෝ දෙන්නෙක් නිසා.හොදින් කතා කරාම කරේ යන්න එන්න එපා " ආදිත්‍ය ඒක කිව්වේ සෑහෙන සැරෙන්.මේ කෙල්ලෝ දෙන්නව දැන් ආදිත්‍යට එපා වෙලයි හිටියේ.

'පෙනුම නිකන් ආලියා බාත් වගේ.හැබැයි කට නිකන් අපේ ලොකු අම්මා වගේ' ආදිත්‍ය හිතුවේ මේ කෑගහන කෙල්ල දිහා බලාගෙන.

"අනේ අපොයි ඔව් මෙයා ශාරුක් ඛාන් නේ මෙයාගේ කරේ යන්න.වරෙන් විහාරා යන්න.මේ කොල්ලොන්ට ඕවා කියනවට වඩා හොදයි ගලක් බෙල්ලේ බැදන් මුහුදේ පනිනවා" ඒ හිටගෙන හිටපු කෙල්ල කිව්වේ වාඩි වෙලා හිටපු විහාරා ගේ අතින් අල්ලගෙන.

"පනිනවකෝ ඉතින් මෙතන අපට වද දෙන්නේ නැතුව" හොදටම කේන්ති ගිහින් හිටපු ආදිත්‍ය එහෙම කියද්දි විහාරාගේ ඇඩිල්ල තවත් වැඩි වුනා.

"මේ කටවහන් ඉන්නවකෝ ඕයි" ආදිත්‍ය ඒ පාර විහාරා ට කෑගැහුවේ හිතේ තරහටමයි

"මේ මේ ඔයා කවුද එයාට කෑගහන්න.එයා මේ නිකන් ඉන්න බැරුවට අඩනවා නෙවෙයි.තමුන්ගේ මහ ලොකු යාලුවා නිසයි මගෙ යාලුවා මේ අඩන්නේ.පස්සෙන් එනකොට නම් කොහොමද? හද දෙන්නම් තරු දෙන්නම්.දැන් කොහෙද දන්නේ නෑ දෙනවා කියපු තරු" කෙල්ල තවත් කියවද්දි ආදිත්‍ය ඔලුව අල්ලගත්තා.

'යකෝ ඉදලා ඉදලා ලංකාවට ආපු පාර මට කඩන් වැටිච්ච මරාලේ බලහන්කෝ.කෝ මේ අවිශ්කයා...ඌ කොහේ ගියාද?'ආදිත්‍ය කල්පනා කරේ වොශ් රූම් එක දිහා බලන ගමන්.

"අහ් දැන් කටේ සද්දේ නෑ නේද? නිකන් යාලුවා බේරන්න එපා හලෝ.කෝ එන්න කියනවා තමුන්ගේ මහ ලොකු යාලුවට මේක අද දෙකෙන් එකක් බේරගන්න" කෙල්ල කියවද්දි ආදිත්‍ය පුටුවෙන් වාඩි වුනා.

"මොන යාලුවද ඕයි? තමුසෙට පිස්සුද?" ආදිත්‍ය ඇහුවේ මේ කෝළම එපා වෙලා.

"මොන යාලුවද අහන්නේ?..." කෙල්ල ආයෙත් කියවන්න පටන් ගත්තත් මේ සැරේ විහාරා ඉක්මන් වුනා.

"අපි යමු අසේලි.මට දැන් මේක ඇති වෙලා.අවී ගේ ඒවට එයාගේ යාලුවෝ මොනවා කරන්නද?" එහෙම කියපු විහාරා පීසා හට් එකෙන් එලියට යන්න හැරුනේ අසේලිගේ අතිනුත් අල්ලගෙන.විහාරා එක්කම හැරුනත් අසේලි ආයෙත් ආදිත්‍යගේ පැත්තට හැරුනා.

"මේ මේක මෙතනින් ඉවර නෑ හරිද? තමුන්ගේ යාලුවට පරිස්සම් වෙලා ඉන්න කියනවා" එහෙම කියපු අසේලි විහාරා එක්කම එලියට ගියේ ආදිත්‍ය බලන් ඉද්දී.

"අම්මෝ....ගිනි බොම්බේ ගියා නේද?" එක පාරටම පිටිපස්සෙන් ඇහුනු සද්දෙට ආදිත්‍ය හැරිලා බැලුවා

******************************************************************************

මගේ දෙවෙනි නවකතාව අදින් ආරම්භ වෙනවා.කලින් කතාව වගේම මේකත් ඔයාලා ආදරෙන් කියවාවි අදහස් දක්වාවි කියලා හිතනවා.ආදරණීය නපුරා වගේ මේක හැමදාම දාන්න පුලුවන්කමක් නම් නෑ.සති අන්තයේ ඔයාලට මේක කියවන්න පුලුවන්.පුලුවන් දවසට බෝනස් දෙන්නම්.එතකොට හරිනේ නේද?

කතාවේ චරිත  ගැන පොඩ්ඩක් කියන්නම්.

ආදිත්‍ය සූරියබණ්ඩාර, සූරියබණ්ඩාර යුවළගේ එකම දරුවා.පොඩි කාලෙම ඕස්ට්‍රේලියාවේ පදිංචියට ගියපු ආදිත්‍ය කැම්පස් නිවාඩුවක ලංකාවට එන්නේ ආච්චි බලන්න.ඒත් එක්කම එයාගේ තව අරමුණකුත් තියෙනවා.ඒක කතාව අතරේ බලමුකෝ.

අසේලි ප්‍රාර්ථනා ජයවර්ධන, ජයවර්ධන පවුලේ එකම දුව.එයාට තව අයියා කෙනෙකුයි මල්ලි කෙනෙකුයි ඉන්නවා.උසස් පෙළ ඉවර කරපු අසේලි මේ දවස් වල පරිඝනක පාඨමාලාවක් හදාරනවා.

ඊලගට දේදුණු,

මේ දේදුණු ගැන මං මොනවත්ම කියන්නේ නෑ.ඒක කතාවේ ඉස්සරහට බාරයි.

අවිශ්ක සූරියබණ්ඩාර, ආදිත්‍යගේ ලොකු අප්පච්චිගේ පුතා.එකම වයසේ නිසා දෙන්නා යාලුවෝ වගේ ඉන්නේ.ඇත්තටම ලංකාවේ ආදිත්‍යට යාලුවෙක් කියලා ඉන්නේ අවිශ්ක විතරයි.

විහාරා සෙනෙත්මි දිසානායක, අසේලිගේ හොදම යාලුවා.

මං හිතන්නේ මේ ටික ඇති.මොකක්ද කතාවේ වෙන්නෙ කියලා තේරුම් ගන්න නම් කියවන්නම වෙනවා.

කතාවේ ගුණ දොස් කියන්නත් අමතක කරන්න එපා.

එහෙනම් හෙට හම්බෙමු..

ආදරෙන් ඉන්න 💖