ආදරණීය නපුරා - තිස් අටවන කොටස

ඊලග දවස් දෙක තුනේම සජිනි වගේම සහන් එකිනෙකාව මග ඇරලයි හිටියේ.ඔෆිස් එකේ වැඩ කිය කිය සහන් රෑ වෙනකම්ම ඔෆිස් එකේ හිටියෙත් සජිනි නිසා.දෙන්නගේ මේ වෙනස හොදටම තේරුනේ නදිනිට.මේ දෙන්නගෙන්ම නදිනිට කිසිම වෙනසක් නොවුනත් දෙන්නා දෙන්නව මග අරින බව නදිනිට හොදට තේරිලා තිබ්බේ.ලොකුම වෙනස පෙනුනේ සජිනිගෙන්.සජිනි වෙනදා වගේ නදිනි එක්කත් වැඩි කතාවක් කරේ නෑ.අඩුවෙන් කාපු බීපු නිසාද කොහෙද ඇදිලා ගියපු පෙනුමක් තිබ්බේ.වෙනදට සිංදු අහන ටීවී බලන ඒවත් සජිනි නවත්තලා තිබ්බේ.සජිනි වැඩිපුරම කරේ නිදාගත්ත එක.

නදිනි එදා උදේම සජිනිව හොයන් ආවේ එයාට පණිවිඩයක් කියන්න.එතකොට සජිනි කාමරේ සහන්ගේ කමීසෙක බොත්තමක් මහනවා

"සජ්ජෝ...කෝ කොහෙද ඉන්නේ?" නදිනිගේ කටහඩට සජිනි කර කර හිටපු වැඩෙන් ඔලුව උස්සලා බැලුවා

"මේ කාමරේ...එන්න"

"අහ් මේ මොකද කරන්නේ?"

"මේ වොශින් මැශින් එකේ දාලා බොත්තමක් ගැලවිලා.ඒක මැහුවා.වාඩි වෙන්න ඔයා.ඔහොම හිටගෙන ඉන්න හොදයිද?" සජිනිගේ කතාවට නදිනි හිනා වුනා

"ටිකක් හිටගෙන හිටියා කියලා මට මුකුත් වෙන්නේ නෑ බං" එහෙම කියාගෙනම නදිනි සජිනි ලගින් ඇදේ වාඩි වුනා 

"දැන් මොකටද මාව හෙව්වේ? බඩගිනිද?" 

"බඩගින්නකුත් තියෙනවා.මං ශෝක් ආරංචියක් කියන්න ආවේ" නදිනිගේ ඇස් දිලිසුනා 

"ඒ මොකක්ද?"

"ජීවක එනවලු ලබන සිකුරාදා"

"ශා...හොදයිනේ.කලින් නේද?"

"ඔව්..මං පහුගිය ටිකෙම කියෙව්වා පාලුයි පාලුයි කියලා..ඒපාර වැඩ ඉක්මනට ඉවර කරගෙන"

"තාම ජීවක දන්නේ නැද්ද ඔයා මෙහේ කියලා"

"දන්නවා.ඒත් ගෙදරින් ප්‍රශ්නයක් වෙලා ආවා කියලා දන්නේ නෑ..එයාට ඔයාව මතකයි.මං කිව්වා ටික දවසකට මෙහේ ආවා කියලා"

"ඉතින් ඒක එයාට ප්‍රශ්නයක් නැද්ද?" සජිනි ඇහුවේ පුදුමෙන් 

"ප්‍රශ්නයක් ඇති.ඒත් තාම මුකුත් ඇහුවේ නෑ.එයා ෆෝන් වලින් ප්‍රශ්න අහන්න රණ්ඩු වෙන්න කැමති කෙනෙක් නෙවෙයි.පණිවිඩේ කිව්වා තිබ්බා.මං කිව්වේ ඔයාට"

"හ්ම්ම්..." සජිනි කිව්වේ කල්පනාවකින්

"මේ ඒක නෙවෙයි.මං දෙයක් අහන්න හිටියේ.ඔයා කැමති නම් විතරක්" නදිනි කිව්වේ හරි පරිස්සමෙන්.ඒ කතාවට සජිනි නදිනි දිහා හොදට බැලුවා 

"මොකක්ද?"

"මේකයි මේ...මෙහෙමයි...ඔයා කැමති නම් විතරක් කියන්න හොදේ.මං මේ අහන්නේ මේක බලන් ඉන්නම බැරි නිසා"

"මොකක්ද ඉතින්" සජිනි ඇහුවේ නොඉවසිල්ලෙන් 

"සහන්ගෙයි ඔයාගෙයි මොකක්ද තියෙන ප්‍රශ්නේ? ඔයා දුකෙන් වගේ.සහන් ඇත්තෙත් නෑ ගෙදර වැඩිය" නදිනි අහද්දි සජිනි බිම බලාගත්තා 

"එහෙම මුකුත් නෑ"

"බොරු කියන්න එපා සජිනි..මට පේනවනේ..ඔයා කියන්න අකමැති නම් ඒක ඔයාලගේ පුද්ගලික දෙයක් නම් කමක් නෑ..ඒත් ප්‍රශ්නයක් කාටහරි කිව්වම හිත සැනසෙනවා.කවුද දන්නේ සමහරවිට ඒ ප්‍රශ්නේ වෙන පැත්තක් තියෙන්නත් පුලුවන්" නදිනි සජිනිගේ අතින් අල්ලගත්තා.

'මං කොහොමද නදිනි ඔයාට කියන්නේ සහන් තාමත් ඔයා ගැන හිතන එකයි මට තියෙන ප්‍රශ්නෙ කියලා' සජිනි නදිනි අල්ලගෙන හිටපු එයාගේ අත දිහා බලාගෙන හිතුවා.ඒ සිතුවිල්ලත් එක්ක සජිනිගේ ඇස් වලට කදුලු පිරුනා  

"ඒයි කෙල්ලේ..කියපන්කෝ" නදිනි ආයෙත් ඇහුවේ සජිනිගේ සද්දයක් නැති නිසා 

"එයා..එයා..මට ආදරේ නෑ" සජිනි කියාගත්තේ අමාරුවෙන්

"එයා කියන්නේ මේ සහන්ද?"

"ඔව්.." සජිනි කිව්වේ ඇහෙන නැහෙන ගානට

"ඇයි එහෙම කියන්නේ? සහන් මේ දවස් වල එන්න පරක්කු වෙන්නේ නම් අර ප්‍රොජෙක්ට් එකක් නිසානේ.එහෙම හිතන්න එපා.පිරිමින්ට වැඩ කිව්වම අපි ගැන ගානක් නෑ" නදිනි කිව්වේ හිත සනසන්න හිතාගෙන.

ඒකට සජිනි මුකුත් කිව්වේ නෑ.ඒත් එක්කම සජිනිගේ අතින් අල්ලගෙන හිටපු නදිනිගේ අත උඩට වැටුනේ සජිනිගේ කදුලු බින්දුවක්.

"මේ ඔයා අඩනවනේ...අනේ සජ්ජෝ...කියන්නකෝ ඇයි මේ?" නදිනි ඇහුවේ දුකෙන්.ඉස්කෝලේ කාලේ ලොකුම යාලුකම නොතිබ්බත් අමාරුවේ වැටුනු වෙලාවේ මුකුත් නොහිතා බලාගත්ත සජිනි ගැන නදිනිගේ හිතේ තිබ්බේ ලොකු ආදරයක් වගේම ගෞරවයක්

"එයා...ආදරේ නෑ මට" සජිනි ආයෙත් කිව්වා 

"ආදරේ නෑ කියන්නේ ඇයි? එයා ඔයාව මැරි කරේ ආදරේ නිසානේ සුදූ" නදිනි උත්සහ කරේ සජිනිගේ හිත හදන්න 

"නෑ..එයා මාව බැන්දේ මං කැමති වුන නිසා" සජිනි කිව්වේ ඇඩුම් හඩ මැද්දෙමයි 

" ඒ කියන්නේ?" සජිනි අඩන බව තේරුනත් දැන් මේ පටලැවිල්ල ගැන නදිනිට දැන ගන්නයි ඕනේ වෙලා තිබ්බේ.

කිසිම වෙලාවක මේ දෙන්නා මැරි කරපු විදියක්වත් හම්බුන විදියක්වත් නදිනි එක්ක කතා කරේ නෑ.නදිනි ඇහුවෙත් නැත්තේ මොනා වුනත් කලින් කොල්ලා ගැන මෙහෙම කතා කරන එක හරි නැති නිසා 

"මේක ඇරේන්ජ්ඩ් එකක්"

"අහ්....ඉතින් හරි සජ්ජෝ ජීවකයි මායි බැන්දෙත් එහෙමනේ.ඒකෙන් ඔයා කියන්නේ කොහොමද සහන් ආදරේ නෑ කියලා"

"එයා...එයා ආදරේ වෙන කෙනෙක්ට" සජිනිගේ ඒ කතාවට නදිනිට පුදුමෙන් බැලුවා 

"එහෙම වෙන්න බෑ සජිනි.සහන් එහෙම මේ දකින දකින කෙල්ලට ලව් කරන්නේ නෑ..කියන්න බලන්න ඒ කෙල්ල කව්ද කියලා.ගිහින් දෙකෙන් එකක් කතා කරන් එන්න.ශුවර් එකට ඒ කෙල්ල තමා එහෙනම් අල්ලගෙන ඇත්තේ.සහන් එහෙම කරන්නේ නෑ" නදිනි කිව්වේ හොද විශ්වාසෙන් 

"නෑ සහන් තමයි එයාට  ආදරේ" සජිනි කිව්වේ හැඩුම් හඩින්

"හරි දැන් කවුද ඒ කෙල්ල කියපන්කෝ.ඔයා දන්නවද?" නදිනි ඇහුවේ නොඉවසිල්ලෙන් 

ඒ කතාවට සජිනිගෙන් සද්දයක් තිබ්බෙ නැති නිසා නදිනි ආයෙත් කතා කරා.

"කියන්නකෝ සජිනි...කව්ද ඒ?" 

"ඔයා.." සජිනි කිව්වේ ඇහෙන නෑහෙන හඩින් 

"කව්ද?" නදිනි ඇහුවේ ඇහුන එක හරියට විශ්වාස නැති නිසා 

"ඔයා...ඔයා...ඔයා...නදිනි...සහන් පිස්සුවෙන් වගේ ආදරේ කරන්නේ ඔයාට" සජිනි එක පාරටම අත් දෙකෙන් මූණ වහගෙන අඩන්න ගත්තේ සජිනි පුදුමෙන් බලන් ඉද්දි

සජිනි මේ කියපු කතාව නදිනිට විශ්වාස කරගන්නත් බෑ 

"සජිනි...ඔයා එහෙම කියන්නේ කොහොමද? දැන් අපි අතරේ එහෙම දෙයක් නෑ සජිනි ඇත්තමයි.මං ආදරේ ජීවකට.මගේ මහත්තයට.සහන් මගේ දැන් යාලුවෙක් විතරයි" නදිනි කිව්වේ වෙව්ලන හඩකින් 

"ඒත් එයා ඔයාට ආදරෙයි"  සජිනි කිව්වේ අඩන ගමන් 

"නෑ සජ්ජෝ එහෙම නෑ..සහන් මට ආදරේ නෑ.දැන් අවුරුද්දකටත් වැඩියි.එයාගේ එහෙම දෙයක් නෑ"

"ඔයා කොහොමද එහෙම කියන්නේ...හැමදේම මට හොදට තේරෙනකොට.මට පේනකොට"සජිනි ඉකි ගහ ගහ අඩන්න ගත්තේ නදිනි දුකෙන් බලන් ඉන්නකොට 

"මේ අහන්නකෝ...සහන් මට ආදරේ කරා.ඒත් ඒ දේවල් දැන් ඉවරයි.දැන් එයා ආදරේ ඔයාට.එයාගේ වයිෆ් ඔයා.එයාගේ අනාගතේ ඔයා.එයා ආදරේ ඔයාට" නදිනි හොද විශ්වාසෙන් කිව්වා 

"නෑ එයා මට ආදරේ නෑ"

"ඇයි ආදරේ නෑ කියන්නේ? කාටවත් පුලුවන්ද ඔයා වගේ කෙල්ලෙක් ලග තියාගෙන ආදරේ නොකර ඉන්න.සහන් ඔයාට ආදරෙයි ඔයාට නොතේරුනාට"

"මගේ මොනවද තියෙන්නෙ? මං ඔයා තරම් ලස්සනත් නෑ..මං එහෙම ලස්සනට කතා කරන්න දන්නෙත් නෑ..අඩු ගානේ මගේ හරියට ඇගක්වත් නෑ.කෙට්ටුම කෙට්ටුයි.මං එයා කරන ජොබ් එකේ දේවල් දන්නෙත් නෑ ඒවා කතා කරන්නවත්.මං එයාට ගැලපෙන්නෙම නෑ" සජිනි ආයෙත් අඩන්න ගත්තා 

"අනේ පිස්සි...ඕවට ආදරේ කරන්නේ ඉස්කෝලේ යන කොල්ලෝ.අනික මොකක්ද ඒ කිව්වේ ලස්සන නෑ කියලා.අනේ මේ ඉන්නෙ ලස්සනට ඔයා.ඔයා හිතනවා වැඩියි.සහන් ආදරේ ඔයාට ඒක මට හොදටම විශ්වාසයි" නදිනි කියද්දි සජිනි හෙමීට ඔලුව උස්සලා බැලුවා 

"ඔයා හිතන්නේ එහෙමද?"

"නැත්තම් ඉතින්..."

"ඒත් එයා කිව්වා මට....."

"මොකක්ද කිව්වේ?"

"එයා ආදරේ ඔයාට කිව්වා..කවදාවත් ඒක වෙනස් වෙන්නේ නෑ කිව්වා.මට මේ සලකන්නේ වයිෆ් කෙනෙක්ට යුතුකම් ඉශ්ට කරන්න ඕනේ නිසාලු" සජිනි ආයෙත් අඩන්න ගනිද්දි නදිනි සුසුමක් හෙලුවා 

"මං තේරෙන්නේ නෑ  සජිනි ඔයාට මේක කොහොම තේරුම් කරන්නද කියලා .ඒත් සහන්ම කිව්වොත් එයා මට ආදරේ නෑ කියලා ඔයා එක පිළිගන්නවා නේද?" නදිනි ඇහුවේ සජිනිගේ අතින් අල්ලගෙන.ඒත් සජිනි තාමත් ඉකි ගහ ගහ අඩ අඩ හිටියේ 

"කෝ නවත්තන්න අඩන එක..කියන්න පිළිගන්නවා නේද?" නදිනි සජිනිගේ කදුලු පිහිදුවා 

"එයා කවදාවත් එහෙම කියන්නේ නෑ"සජිනි කිව්වේ ඇඩුම් හඩින් 

"ඉන්නකෝ..මං ලග අදහසක් තියෙනවා..මං අද සහන්ගෙන් කෑම කාමරේදි ඕක අහන්නම්.ඔයාට පුලුවන්නේ කුස්සියේ ඉදන් අහන් ඉන්න." නදිනි අහද්දි සජිනි ඔලුව වැනුවා 

'එහෙම නැතුව මේක වෙන්නේ නෑ.සහන්ගේ ආඩම්බරකම මං නොදන්නවයැ.යාලු වෙලා හිටපු අවුරුදු ගානටම ආදරෙයි කිව්වේ කී සැරේද?එහෙම මිනිහා මේ.මේ විදියට මේ ප්‍රශ්නේ විසදේවි.පස්සේ සහන්ට දෙකක් කතා කරන්න ඕනේ.පුදුම මිනිහෙක්නේ අප්පා.ආදරේ නම් කියන්න එපැයි.මේ කෙල්ල නිකන් විදවනවා ' ඕවා හිතද්දි නදිනිට තරහ ගියේ සහන් එක්ක.

නදිනි එක්ක කතා කරද්දි හිත ටිකක් සැහැල්ලු වුනත් දැන් සජිනිගේ හිතේ තිබ්බේ මේ නදිනිගේ වැඩේ ගැන.

'සහන් කියාවි නදිනිට ආදරෙයි කියලා.එතකොට මං මොකද කරන්නේ?' එහෙම හිතද්දිත් සජිනිට දැනුනේ පුදුමාකාර දුකක් 

'නෑ එහෙම වුනොත් මං මෙහෙන් යනවා.එයාගේ කටින්ම ඒක ආයෙත් ඇහුනොත් මට තවත් මේ ගෙදර ඉන්න බෑ.තේරුමක් නෑ ඉන්න එක.මෙච්චර උත්සහ කරාටත් පස්සේ ' 

සජිනි එහෙම තීරනේ කරේ හිතේ වේදනාව දරාගන්න බැරි තැනමයි.නදිනිගේ වැඩේ තේරුමක් වෙන එකක් නෑ කියලා සජිනිට දැනෙන්න ගත්තා.

ඒ නිසාම සජිනි බෑග් එකකට ඇදුම් දාලා ලෑස්ති කරලා ඇද යටින් තිබ්බේ යනකොට ගෙනියන්න.එහෙම කරලා සජිනි කෝල් කරේ කැබ් සර්විස් එකකට.හවස 6ට කැබ් එකකුත් බුක් කරේ ඉන්න වෙන කාලෙටත් ගෙවන්න පොරොන්දු වෙලා.

සහන් එදා හවස කලින් ගෙදර එන්න ආවේ නදිනි හදිස්සියේම එන්න කියලා කතා කරපු නිසා.සහන් ගෙදරට ඇතුල් වෙද්දිත් ගේ ඇතුලේ තිබ්බේ පුදුමාකාර නිශ්ශබ්දතාවයක්.සහන් එහෙම්ම නදිනිගේ කාමරේ ලගට ගියේ මොකක්ද හදිස්සිය කියලා දැනගන්න.

"නදිනි..." සහන් නදිනිගේ කාමරේ දොර ලග ඉදන් කතා කරත් උත්තරේ හම්බුනේ පිටිපස්සෙන් 

"අහ් මේ ඇවිත් තියෙන්නේ"

"ඇයි මොකක්ද හදිස්සිය? ඔයාට ඩොක්ටර් කෙනෙක් ලගටවත් යන්න ඕනෙද?" සහන් ඇහුවේ නදිනි දිහා හොදට බලන ගමන් 

"නෑ නෑ මං මේ එන්න කිව්වේ ටිකක් කතා කරන්න"

"කතා කරන්න?? අනේ ඇත්තට පිස්සුද නදිනි.මං මේ වැඩ ගොඩක් දාලා දුවගෙන ආවේ" සහන් කිව්වේ තරහෙන් 

"ඔයාගේ වැඩ වලට වඩා මේක වැදගත්.වාඩි වෙන්නකෝ ඔය පුටුවෙන්" සහන් වාඩි වුනේ මේ මොකක්ද කියලා හිතාගන්න බැරුව.නදිනිත් සහන් ඉස්සරහ පුටුවෙන් වාඩි වුනා 

"මොකක්ද දැන් කියන්න තියෙන්නෙ?" සහන් ඇහුවේ වටපිට බලන ගමන්

"හරි මං කෙලින්ම අහන්නම්.ඔයා මට ආදරේද සහන්" නදිනි අහපු කතාවට සහන්ගේ කට ඇරුනා 

"මොකක්ද ඇහුවේ?"

"ඇහෙන්න ඇතිනේ.උත්තර දෙන්න"

"ඇයි එහෙම අහන්නේ?" සහන් ඇහුවේ සැකෙන් 

"මට දැනගන්න.දැන් කියන්න" නදිනි කිව්වෙත් අපහසුවෙන්.මෙහෙම දෙයක් සහන්ගෙන් අහන එක නදිනිටත් ලේසි වුනේ නෑ.සහන් මොනවා හිතනවද දන්නේ නෑ කියලා නදිනි ගේ හිත කිව්වත් නදිනිට ඕනේ වුනේ මේ ප්‍රශ්නේ විසදන්න නිසා එයා ඒ ලැජ්ජාව ගැන වැඩිය හිතුවේ නෑ.

"ඔව් මං ආදරෙයි ඔයාට" සහන් කියද්දි ඒ කතාවට පපුව හිර වුනේ කුස්සියේ ඉදන් මේක අහන් හිටපු සජිනිගේ.

කදුලු බිංදු කම්මුල් දිගේ බේරෙද්දි සජිනි වෙව්ලන කකුල් වලින් ගියේ එයා කලින්ම බෑග් එක ගෙනත් සාලේ හංගලා තිබ්බ තැනට.කෑම කාමරේට සාලේ නොපෙනන නිසා ඒ එක තත්පරෙන් සජිනි බෑග් එකත් අරන් ගිහින් කැබ් එකට නැගලා පිටත් වුනා 

මේ මුකුත් නොදන්න නදිනි කෑම කාමරේ ඉදන් බලන් හිටියේ සහන් දිහා 

"මොකක්ද ඒ ඔයා කිව්වේ? ඔයාට පිස්සුද සහන්.මං බැදලා.ඔයත් බැදලා.ඔයා කොහොමද ඔහොම..."නදිනි කියාගෙන යද්දි සහන් අත දික් කරේ කතාව නවත්තන්න කියලා 

"හෝව් හොව්ව්..මේ ගෑනු නම් ඇත්තට...මං ආදරෙයි තමයි නදිනි.හැබැයි ඒ හොද යාලුවෙක් වගේ.මට දැන් හිතෙනවා මං ඔයාට ඇත්තට ආදරේ කරේ නැද්ද කියලත් .සජිනි ගැන මට තියෙන ආදරේ ඔයා ගැන තිබ්බ ආදරේට වඩා වෙනස්" සහන් කියාගෙන යද්දි නදිනි බලන් හිටියේ පුදුමෙන්.ඒත් එක්කම නදිනිට හොද හිනාවක් ගියා

"ඒ කියන්නේ ඔයා සජිනිට ආදරෙයි කියන එකනේ නේද?"

"ඔව්..මං පිස්සෙක් වෙලා එයා නිසා..මට කියාගන්න බෑ මං එයාට කොච්චර ආදරේද කියලා.ඒ මෝඩිටත් තෙරෙන්නෙ නෑ" සහන් කිව්වේ ඔලුවේ අත් දෙකත් ගහගෙන 

******************************************************************************

පරක්කු වෙනවට සමාවෙන්න.මට සමහර වෙලාවට කමෙන්ට් රිප්ලයි එහෙම දාන්න වෙන්නෙත් නෑ.ඒව ගනන් ගන්න එපා හොදේ..

හෙට හම්බෙමු...

ආදරෙන් ඉන්න 💖