ආදරණීය නපුරා - නමවන කොටස

බෑග් එකත් අරන් එලියට ගියපු සජිනි කෙලින්ම ගියේ පිළිගැනීමේ නිළදාරිනිය ලගට.

"මට වෙනම කාමරයක් ගන්න පුලුවන්ද?"

"අනේ සොරි මිස්.කාමර සේරම ෆුල් නේ " පිළිගැනීමේ නිළදාරිනිය එහෙම කිව්වේ සජිනි දිහා කුතුහලෙන් බලන ගමන්.මේ ටිකකට කලින් තමන්ගේ සැමියා එක්ක ගිය ගැනු කෙනා කියලා එයාට මතකයි.

"ඒකත් එහෙමද? මේ ලගම තියෙන හෝටලේට ගොඩක් දුරයිද?" සජිනි ඇහුවා

"එහෙම ලොකු  දුරක් නම් නෑ.ඒ වුනාට ඒකෙත් කාමර නම් නැතුව ඇති.මේ සීසන් එකනෙ.කලින්ම බුක් කරනවා"

"ඒකට කමක් නෑ.මට කියන්න පුලුවන්ද මෙතනින් යන්නේ කොහොමද කියල?"

"එලියට කෙලින්ම ගියාම ත්‍රී වීල් තියෙනවා මිස්.ග්‍රීන් කැබේජ් හෝටලේ තමයි අපට ලගම"

"හරි බොහොම ස්තූතියි" එහෙම කියපු සජිනි යන්න හැරුනා.

"එක්ස්කියුස් මී මිස්,මිස් හොයන්නේ සින්ගල් රූම් එකක්ද? ඩබල් රූම් එකක්ද?" ඒ හෝටලේ මැනේජර් කියලා හිතන්න පුලුවන් විදියට ඇදගත්ත තලතුනා වයසේ පිරිමි කෙනෙක් සජිනි පිටිපස්සෙන් ඇවිත් කතා කරා

"අහ් සින්ගල් එකක්"

"සින්ගල් නම් නෑ මිස්.ඒත් අද අපේ ගෙස්ට්ලා දෙන්නෙක් යනවා කිව්වා.ඒක ඩබල් රූම් එකක්.හැබැයි එයාලා තාම ගිහින් නෑ.එයාලා ගියාම ඒක දෙන්න පුලුවන් "

"කීයටද එයාලා යනවා කිව්වේ?"

"හවස තමා මිස් යනවා කිව්වේ.එයාලා කැබ් එක බුක් කරේ හවස 4ට"

"ම්ම්ම් හරි එහෙනම් මං ඒක ගන්නම්" සජිනි කිව්වේ ටිකක් හිතලා.මේ සීසන් නිසා වෙන තැනක වුනත් කාමරයක්  හම්බෙන එක විශ්වාස නෑ.

"මිස් එහෙනම් ටිකක් මෙහෙන් ඉන්න.එයාලා ගියපු ගමන් අපි රූම් එක ඇරෙන්ජ් කරලා දෙන්නම්"

ඉතින් ඒ නිසා සජිනි හෝටලේ ලොබියේ වාඩි වුනා.ලොකු උස විදුරු වලින් සජිනිට කෙලින්ම පෙන්නේ ඈත කදු.ටිකක් වෙලා වීදුරු වලින් එලිය බලන් හිටපු සජිනි එයාගේ පොඩි හෑන්ඩ් බෑග් එකත් අරන් පිළිගැනීමේ නිළදාරිනිය ලගට ගියා.

"මගේ බෑග් ටිකක් බලාගන්න පුලුවන්ද? මං ටිකක් එලියට ගිහින් එන්නම්"

"හරි මිස්.අපට මිස්ගේ කන්ටැක්ට් නම්බර් එකක් දෙනවද? අපි රූම් එක ඇරෙන්ජ් කරලා කෝල් එකක් දෙන්නම්"

"අහ් මගේ නම්බර් එක 077*******."

"හරි මිස්.අපි මිස්ට කතා කරන්නම්"

සජිනි එලියට බැස්සේ ලොකු සැනසිල්ලකින්.දැන් ඉතින් කරදරයක් නෑ.කාමරයක් තියෙනවා.අර නපුරගෙන් වදයකුත් නෑ.මට පාඩුවේ මේ ලස්සන බලන්න පුලුවන්.එහෙම හිත හිත සජිනි පාරේ ඇවිදගෙන ගියා.

*********************************************************************************

කාමරේ බැල්කනියේ බලන් හිටපු සහන්ට මතක් වුනේ නදිනි එක්ක නුවර එලියට ආපු ට්‍රිප් එක.නදිනිගේ ඔෆිස් එකේ යාලුවො සෙට් එකක් එක්ක තමයි ආවේ.එදා සුදු ඇදන් හිටපු නදිනි හරිම ලස්සනට හිටියා කියලා සහන්ට මතකයි.ඒකත් එක්ක සහන්ගේ හිත අතීතයට ඇදිලා ගියා.

"සහා...න්" දුවගෙන ආපු නදිනි සහන්ගේ අතේ එල්ලුනේ පොඩි ලමයෙක් වගේ.

"මොකද නදිනි.මං කොච්චර කියනවද පොඩි ලමයෙක් වගේ දුවන්න එපා කියලා" සහන් කිව්වේ තරවටුවක හඩින්

"නෑ නෑ මේ අහන්නකෝ අර අතන පොඩි ලමයි දෙන්නෙක් ඉන්නවා.අම්මලා නෑ වගේ එයාලට"

"ඉතින් දැන් ඔයාට ඕනේ එයාලවත් ගෙදර ගෙනියන්නද? අර අරන් ගියපු සත්තු මදි වෙලාද ? "

"නෑ නෑ සහන්.මං හිතන්නේ මට මෙයාලව ගෙනියන්න බෑ.ළමයින්ව එහෙම නිකන් ගෙනියලා තියාගන්න තහනම් ලු නේ" නදිනි කිව්වේ බැරෑරුම් විදියට

"මොකක්? ඒ කියන්නේ එහෙම පුලුවන් වුනා නම් ඔයා ලමයින්වත් ගෙනියනවා කියලද?" සහන් ඇහුවේ පුදුම වෙලා

"ඉතින් එකේ තියෙන වැරැද්ද මොකක්ද? හා කියන්න බලන්න.පවුනේ මේ පොඩි අය.අනික මං කරන්නේ එයාලට සතුටෙන් ඉන්න පුලුවන් ගෙදරක් හොයලා දෙන එකනේ  "

"හරි හරි මගේ අම්මේ ඔයා හරී "සහන් එහෙම කිව්වේ  නදිනි  දිහාට ඔලුවත් නවලා

"මේ එහෙනම් යමුකෝ එහෙට"

"දැන් කිව්වේ එයාලව ගෙනියන්නේ නෑ කියලා ගෙදර.අනික අපි මේ ට්‍රිප් එකක් ඇවිත් ඉන්නේ"

"අයියෝ....එයාලව එක්කගෙන යන්න නෙවෙයි කතා කරේ" නදිනි ඔලුවෙ අත ගහගත්තා

"එහෙනම්.." සහන්ට මේක තේරෙන් නෑ

"එයාල අර එහා පැත්තේ කඩේ දිහා බලන් ඉන්නේ.යමුකෝ.ගිහින් කන්න අරන් දෙමුකෝ"

"හා ඒකටද මේ..යමුකෝ යමුකෝ එහෙනම් "

එහෙම කියලා දෙන්නා එක්ක ගියේ බේකරියකට.එකේන් ඒ ලමයි දෙන්නට ඇති වෙන්න කෑම අරන් දිලා තමයි ආපහු ගියේ.

නදිනිගේ මේ වගේ වැඩ හරියට තිබුනා.වෙන කෙල්ලෝ ෆිල්ම් බලන්න යමු ශොපින්ග් යමු කියද්දි නදිනි කැමති වුනේ පන්සල් යන්න.අසරණ අයට උදව් කරන්නත් නදිනි හරිම කැමතියි.මේ වගේ දේවල් වලටමයි සහන් ගොඩක්ම නදිනිට ආදරේ කරේ.

සහන් මෙහෙම නදිනි ගැන හිත හිත ඉදලම සහන්ට එහෙම්ම නින්ද ගිහින් තිබුනා.සහන් ඇහැරුනේ දොරට ගහන සද්දෙකින්.සහන් ගිහින් දොර ඇරියා

එතන හිටියේ සජිනිට හම්බුන  පිළිගැනීමේ නිළදාරිනිය.

"සර්,මේ සර්ගේ වයිෆ් සර්ට කතා කරාද? අපි කතා කරාට ෆෝන් එක වැඩ නෑ" පිළිගැනීමේ නිළදාරිනිය කිව්වා.

"මගේ වයිෆ්? නෑ නෑ කතා කරේ නෑ .කෝ එයා  " සහන්ට සජිනිව මතක් වුනා.සජිනි ගිය වෙලාවේ තරහෙන් හිටපු නිසා සහන් හෙව්වෙ නෑ සජිනි ගැන.කොහොමත් වෙන කාමරත් නැති නිසා  සහන් හිතුවේ ටිකක් වෙලා ගිහින්  සජිනි ආපහු කාමරේට ඒවි කියලා.

"ඒක තමයි සර් අපිත් මේ බැලුවේ.දිපු නම්බර් එක වැඩ නෑනේ"සහන් වෙලාව බැලුවා.එතකොට හවස 6ටත් ලගයි.එලියේ ලොකු හුලගක සද්දෙකුත් ඇහෙනවා.

"දැන් එයා මෙහෙ නැද්ද?" සහන් ලොකු හුස්මක් අරන් ඇහුවා

"නෑ සර්.ටිකක් ඇවිදලා එන්නම් කියලා ගියා"

සහන් එහෙම්ම සජිනිගේ නම්බර් එකට කෝල් කරා.ඇත්ත තමයි වැඩ නෑ.එත් ඒක කලින් සැරේ වැඩ කරෙත් නෑනේ.සහන් ඒ ගෑනු ලමයා දිහා බැලුවා 

"ඔයාලට කොහෙන්ද එයාගේ නම්බර් එක"

"මැඩම්  තමයි දුන්නේ.රූම් එක ෆික්ස් කරලා කතා කරන්න කියලා"

"රූම් එක? " සහන්ගේ ඇස් උඩ ගියා

"ඔව් සර්.මැඩම් රූම් එකක් ඉල්ලුවා.ගෙස්ට්ලා දෙන්නෙක් 4ට යන නිසා ඒ රූම් එක ලෑස්ති කරලා කෝල් කරාම මැඩම්ගේ ෆෝන් එක වැඩ නෑ.එලියේ හොදටම වැස්ස සර්.මේක කුණාටු තත්වයක් කියලා කියන්නෙත්.ඒකයි මේ සර්ට කතා කරේ"

"අහ් ..." සහන්ගේ ඔලුව රත් වුනා මේ කතාව අහලා.එතකොටම එලියේ අකුණක් පිපිරුවා.

මේ මෙච්චර අකුණු ගහන වෙලාවෙ සජිනි එලියේ කියලා හිතන්න සහන් කැමති වුනේ නෑ.

"මගේ වයිෆ් කියලා දැනන් හිටපු එකේ ඔයාලට තිබුනා එයාව ආපහු කාමරේට එවන්න.ඇයි එහෙම යන්න දුන්නේ?" සහන් ඇහුවේ කේන්තියෙන්.සහන් දැන් තමන් එක්කම තරහයි

"හනිමුන් ආපු මහත්වරු වයිෆ්ව කාමරෙන් එලියට දැම්මම කරන්න ඕනේ මොකක්ද කියලා මගේ ජොබ් එකට අදාලා නෑ සර් " එයා එහෙම කිව්වේ සහන්ටත් රවලා

ඒකට සහන්ට කියන්න දෙයක් තිබ්බේ නෑ.

"හරි මං දැන් යනවා හොයන්න.  බලන්න ඔයාලා ලග තියෙන්නේ මේ නම්බර් එකමද කියලා" එහෙම කියපු සහන් නම්බර් එක කියවන කොට ඒ  පිළිගැනීමේ නිළදාරිනිය ඒක එයා ලග තිබුනු නම්බර් එකත් එක්ක සංසන්දනය කරා.නම්බර් වල වැරැද්දක් තිබුනේ නෑ.එහෙනම් වැරැද්ද තියෙන්නේ සජිනිගේ.

"දිගටම මේ නම්බර් එකට ට්‍රයි කරන්න පුලුවන්ද?"

"හා සර්" එහෙම කියපු පිළිගැනීමේ නිළදාරිනිය ආපහු හැරුනා.

සහන් එහෙම්ම කාර් එකට නැග්ගේ සජිනි හොයන්න යන්න.එයා එක්ක හොටෙල් එකේ වැඩ කරන කෙනෙකුත් ආවේ සහන්ට මේ පැත්ත ගැන ලොකු අවබෝධයක් නැති නිසා.

සහන් වාහනේ හරි වේගයෙන් පැදෙව්වේ..ඒ මුලු වෙලාවෙම සහන් හිතින් කිව්වේ එකම එක දෙයයි

"අනේ සජිනි ඉන්න තැනකින් මට පේන්න එන්න.."

*********************************************************************************

ඊලග කොටසින් හම්බෙමු.....