ආදරණීය නපුරා - එකොළොස්වන කොටස

සජිනිට ඇහැරුනේ ලොකු ඔලුවේ කැක්කුමකුත් එක්කමයි.ඔලුව කැක්කුම නිසාම සජිනි හෙමීට ඇස් ඇරියා.ඇස් අරිනකොට සජිනි දැක්කේ එයාගේ ඇස් ලගටම පාත් වෙලා තියෙන ලොකූ ඇස් දෙකක්.

"ආ............ර්ග්....." සජිනි කෑගහගෙනම එයා දිහාට එබීගෙන හිටපු සහන්වත් තල්ලු කරලා   ඇද උඩ හිටගත්තා.

"මොන මගුලක්ද ඕයි කරන්නේ" සජිනිගේන් පයින් පාරක් කාලා ඇදෙන් බිමට වැටුනු සහන් ඇහුවේ නැගිටින්න හදන ගමන් 

"ඔයා...ඔයා  මොනවද මගේ මුණට එබීගෙන කරන්න හැදුවේ "  සජිනි සහන් දිහාට ඇගිල්ලකුත් දික් කරගෙන ඇහුවා.

"මං...මං..මං මේ නිකං මේ...." සහන්ට කියාගන්න බැරුව ගොත ගහන්න ගත්තා.ඇත්තටම සහන් හැදුවේ මේ සජිනිගේ උණ බලන්න.ඒත් ඒක සජිනිට කියන්න සහන් කැමති වුනේ නෑ.

"මොකද මං මං ගාන්නේ? අනික ඔයා මොනවද මෙතන කරන්නේ?"

"මෙතන නැත්තම් මං කොහෙද ඉන්නේ? සජිනි විකාර කරන්නේ නැතුව ඇදෙන් බහින්න" 

සජිනිට එතකොට තමයි තේරුණේ තමන් තවමත් ඉන්නේ ඇදේ හිටගෙන කියලා.සජිනි දඩ බඩ ගාලා ඇදෙන් වාඩි වුනා.ඒත් එක්කම තමයි සජිනිට තේරුනේ මේ ඉන්නෙ හෝටල් කාමරේ කියලා.ඊයේ වෙච්ච ඒවත් සජිනිට හෙමීට මතක් වෙන්න ගත්තා.සජිනි බලාගෙන ඉද්දිම සහන් සජිනිට කෝපි එකක් හදන්න ගත්තා.

"දැන්වත් මතකද වුනේ මොකක්ද කියලා"සහන් ඇහුවා 

"මං කොහොමද මෙහෙට ආවේ?" සජිනි ඇහුවේ ඇදෙන් බහින ගමන්

"ඉන්න ඔහොම.ඔයාට තාම සනීපයක් නෑ"

"මට ඇති අසනීපයක් නෑ.ලෙඩක් තිබ්බත් මට අනුන්ගේ කාමර වල බලෙන් ඉන්න ඕනේ නෑ" සජිනි එහෙම කියන ගමන් එයාගේ බෑග් එක ලගට ගියා.ඒත් තාමත් සජිනිගේ ඇගට අමාරුයි.ඒ නිසා සජිනි වැනෙන්න වගේ.

"මෙන්න මෙතනින් වාඩි වෙන්න"එහෙම කියපු සහන් සජිනිගේ අතින් අල්ලලා බලෙන්ම එතන පුටුවක වාඩි කෙරෙව්වා.

"ආ මේක බොන්නකෝ මුලින්" එහෙම කියපු සහන් කෝපි එකකුත් සජිනිගේ අතට දුන්නා.

"මට ඕනේ නෑ" එහෙම කියපු සජිනි එයාගේ ඇදුම් බෑග් එක අදින්න ගත්තා.

"කෝ මේකේ තිබ්බ මගේ තුවාය"සජිනි ඇහුවේ ඇදුම් බෑග් එකම අදින ගමන්

"ආ ඒක බාත් රූම් එකේ වෙන්න ඇති.ඊයේ එලියට ගත්ත ගමන්" 

"ඒ මොකටද ඒක එලියට ගත්තේ.මේ..මේ..මගේ ඇදුම්..මේවා නෙවෙයිනේ මං ඊයේ ඇදන් හිටියේ" සජිනි දැන් තමයි එයාගේ ඇදුම් වල වෙනසත් තේරුනේ.සහන් ඊයේ හොටෙල් එකේ වැඩ කරන කෙනෙක්ට කියලා සජිනිගේ ඇදුම් මාරු කෙරෙව්වේ ඒවා හොදටම තෙමිලා නිසයි.

"සහන් මට ඇත්ත කියන්න මං කොහොමද මෙහෙට ආවේ?මොකද  වුනේ ඊයේ රෑ" සජිනි ඇහුවේ වෙව්ලන ගමන්

"සජිනි,මේ ඔයා ආයෙත් වෙව්ලන්න අරගෙන.අපි ඇදට යමු" සහන් එහෙම කිව්වේ සජිනිගේ අතින් අල්ලගන්න ගමන් 

"අල්ලන්න එපා මාව" සජිනි සහන්ගේ අත ගසලා දැම්මා.පුටුවේ වාඩි වෙලා හිටියත් ඒ වෙනකොටත් සජිනි අමාරුවෙන් හිටියේ.

"ඔච්චර මුරණ්ඩු වෙන්න එපා.මං කියන එක අහලා ඇදට යමු" සහන්ට දැන් නම් සජිනිගේ මුරණ්ඩුකම් ඇති වෙලා හිටියේ.ඒත් මොනා වුනත් ලෙඩ වෙලානේ ඉන්නේ කියලයි සහන් හිතුවේ.

"මට බෑ..මොකක්ද වුනේ කියනකම් මං කොහේවත් යන්නේ නෑ.යනවා නම් යන්නේ කාමරෙන් එලියට" සජිනිට මේ සහන්ගේ කරුණාවන්තකම ගැන තිබ්බේ ලොකු සැකයක්.ඊයේ තමන්ව කාමරෙන් එලියට දාපු මිනිහා අද මේ මෙච්චර හොදට සලකන්නේ ඊයේ රෑ මොනවා හරි ලොකු දෙයක් වෙලා තියෙනවා කියලමයි සජිනිට ඉතුනේ.ඊටත් වඩා සජිනිට හිතාගන්න බෑ ඊයේ වැස්සට අහු වෙලා ඉදලා අද මෙහෙම සහන්ගේ කාමරේ ඉන්නේ කොහොමද කියලා.

"එහෙනම් යනවා යන්න එලියට.මේක මහ පුදුම මුරණ්ඩුකමක්නේ.මේ ගෑනුන්ට හොදක් කරන්නත් බෑනේ" සහන් අහ හයියෙන් කෑගැහුවා.

'ඔය තියෙන්නේ මෙයාගේ ඇත්ත සද්දේ' මෙහෙම හිතපු සජිනි එහෙම්ම පුටුවෙන් නැගිට්ටා.අමාරුවෙන් අඩියක් තියන්න හදනකොටම කකුල පැලළුනු සජිනි වැටෙන්න ගියා.එතනම හිටපු සහන් සජිනිව අල්ලගෙන එයාගේ අතට වාරු කරගත්තා.

"මට පුලුවන්" සජිනි කිව්වේ කෙදිරිල්ලක හඩකින්.

"ඔව් ඔව් පුලුවන් තමයි.දැන් පොඩ්ඩක් කට වහන් ඉන්නවකෝ" මෙහෙම කියපු සහන් සජිනිව උස්සලා ඇදෙන් තියලා සජිනිව හොදට පෙරෙව්වා.ඒ රස්නෙට සජිනි ආයෙත් නින්දට වැටුනා.

සජිනිට ආපහු ඇහැරෙනකොට සහන් හිටියේ සජිනි ලගම පුටුවක වාඩි වෙලා සජිනි දිහා බලාගෙන.සජිනි සහන් දිහා බලනකොටම සහන් කතා කරා.

"හෝව්..හෝව්.. ඔහොම්ම ඉන්න.කෑගහන්න එපා.මං විස්තරේ කියන්නම්" සහන් එහෙම කිව්වම සජිනි ඔලුව වැනුවා.

"ඊයේ ඔයා ඇවිදින්න ගිහින් රෑ වෙනකොටත් ආපු නැති නිසා අපි හොයන්න ගියා.ඔයාව හම්බුනේ බස් හෝල්ට් එකක ඉදලා.හොදටම තෙමිලා.අපි ඔයාව හෝටලේට ගෙනත් බෙහෙත් අරන් දුන්නා.ඔයාගේ ඇග තාම දුර්වලයි.ඊයේ උණ තිබ්බා" සහන් විස්තර කරා

"එතකොට මගේ ඇදුම්?" 

"හෝටලේ ගෑනු කෙනෙක්ට කියලා මාරු කෙරෙව්වේ.බය වෙන්න දෙයක් නෑ.මට කොහොමත් තමුසේ අල්ලන්න තරම් ආසාවක් නෑ" සහන් ඒ ටික කිව්වේ හරිම තදින්.අද උදේ ඉදන් සජිනිට හොදට සලකපු එක සජිනි වැරදියට තේරුම් ගන්න පුලුවන් කියලා සහන්ට හිතුනා.ඒකයි සහන් එහෙම කිව්වේ.

සජිනි සහන් දිහා බලන් හිටියා මිසක් මුකුත් කිව්වේ නෑ.සජිනිගේ කම්මුලක් දිගේ කදුලු බිංදුවක් ගලාගෙන ගියා.

ටිකක් වෙලා එහෙම්ම සජිනි දිහා බලන් හිටපු  නැගිටපු සහන් කෝපි එකක් හදලා සජිනිට ගෙනත් දුන්නා.

එකත් බීපු සජිනි ආයෙත් නිදාගත්තා.එදා දවල් වෙනකම්ම සජිනි ඇදේ හිටියේ.සහන්ට පහුවදා වැඩට යන්න තියෙන නිසා අමාරුවෙන් වුනත් දවල් දෙන්නා එක්ක ගෙදර ආවා.

නුවර එළියේ සිද්දියෙන් පස්සේ සහනුයි සජිනියි කතා කරන එක තවත් අඩු වුනා.ඇත්තටම සිද්ද වුනේ සජිනි සහන් එක්ක කතා කරන එක අඩු කරපු එක.තමන් ගැන මේ තරමටම අප්පිරියාවෙන් හිතන මනුස්සයෙක් එක්ක කතා කරන්න සජිනිට ඕනේ වුනේ නෑ.

හැබැයි සජිනි එහෙම හිතුවට සහන් සජිනි ගැන හිතන විදිය වෙනස් වෙලා තිබ්බේ මේ ගමනත් එක්ක.තමන් කියපු එක වචනයක් නිසා කේන්ති අරන් ගියේ මේ කෙල්ල මේ ගමන සැලසුම් කරලා කරා වෙන්න බෑ කියලා සහන්ට නිතරම හිතුනා.ඒක නිසාම සහන් සජිනිගේ හැසිරීම් ගැන වෙනදටත් වඩා සැලකිලිමත් වුනා.

ඔය විදියට සති දෙකක්ම ගෙවිලා ගියා.එක දවසක් සෙනසුරාදාවක  උදේ කෑම කද්දි  සහන්ට පෙනුනා සජිනිගේ වෙනසක් තියෙනවා කියලා.වෙනදා සහන් කෑම කනකම් කුස්සිය අස් කරන සජිනිට අද දුරකථන ඇමතුම් ගොඩයි කියලා සහන්ට තේරුනා.ෆෝන් එක රින්ග් වෙන සැරින් සැරේට සජිනි ඒකත් අරන් දිව්වේ බැල්කනියට.ඒ නිසා සහන්ට සජිනි කතා කරන දේවල් ඇහුනේ නෑ.ඒත් එක සැරයක් සජිනි බැල්කනියෙන් එලියට එනකොට සජිනිගේ ඇස් අඩලා වගේ රතු වෙලත් තිබුන නිසා සහන් මේ ගැන අහන්න හිතාගෙන කුස්සියට යන්න නැගිට්ටා.

එතකොටම  කවුරු හරි ගෙදර දොරට තට්ටු කරන සද්දයක් ඇහුනා..

ඊලග කොටසින් හමුවෙමු............

*********************************************************************************

ඔන්න ගෙනාවා 11 වෙනි කොටස.කවුද ඒ ආවේ කියලා ඊලග කොටසින් බලමුකෝ.

ඔන්න මේ ආරංචිය, හැමදාම වගේ

කෝ තාම දැම්මේ නැද්ද? කවද්ද දාන්නේ? ඉක්මනටම දාන්නකෝ කියන අයට වගේම ආදරණීය නපුරා ආදරෙන් කියවන හැමෝටමයි.

මීට පස්සේ හැමදාම සැරින් සැරේ ඇවිත් බලන්න දෙයක් නෑ.හැම බදාදා දවසකම යි හැම ඉරිදා දවසකමයි ආදරණීය නපුරා එක කොටසක් ඔයාලට බලන්න පුලුවන්.එතකොට සතියට කොටස් දෙකක් තියෙනවනේ.ඇතිනේ නේද?

ඉතින් ඒ ඊලග කොටස ඊලග බදාදාට ඇවිත් බලන්න පුලුවන් 

ඒ වගේම මේ ගැන ඔයාලගේ අදහස් මට කියන්නත්  අමතක කරන්න එපා 😊😊