මන්දාරම් අහස යට - දාහත් වන කොටස

පාරෙන් එහා කහ ඉර ලග හිටගෙන අසේලි දිහා බලන් හිටපු ආදිත්‍ය පාර පැන්නේ අසේලි ලග නවත්තපූ වෑන් එක දිහා බලාගෙනමයි.ආදිත්‍ය පාර මාරු වෙලා එනකොටම දැක්කේ සිහිය නැති වෙලා ඉන්න අසේලිව කඩිමුඩියේ වෑන් එකට දාගන්න මිනිස්සු දෙන්නෙක්.ආදිත්‍ය එතනට දිව්වත් ඒ මිනිස්සු ආදිත්‍යට වඩා ඉක්මන් වුනා.අසේලිව වාහනේට දාගත්ත ගමන් වෑන් එක එතනින් ඉගිල්ලුනේ හිතාගන්නවත් බැරි වේගේකින්.

එක පාරට මේ වෙච්ච දේ ආදිත්‍යට හිතාගන්න බැරි වුනා.පපුව මහ හයියෙන් ගැහෙද්දි ආදිත්‍ය වෑන් එක පස්සෙන් දුවන්න ගත්තා.ඒත් වෑන් එකේ වේගේට තමන්ට කිට්ටු කරන්න බැරි බව තේරුම් ගන්න ආදිත්‍යට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ.ඒ නිසා දුවන අතරෙම පාරේ යන ත්‍රී වීල් එකකට අත දාපු ආදිත්‍ය ඒකට ගොඩ වුනා.

"අයියේ අර පේන සුදු වෑන් එක පස්සේ යමු..ඉක්මනට" ආදිත්‍ය කිව්වේ හති දාන ගමන්.

"ඇයි මල්ලි මොකක්ද කේස් එක?" රියදුරා ඇහුවේ වාහනේ වේගේ වැඩි කරන ගමන්.

"මං දන්න ගෑනු ලමයෙක්ව දාගෙන යනවා අයියේ ඒකේ" ආදිත්‍ය කියද්දි රියදුරා හැරිලා ආදිත්‍ය දිහා බැලුවා.

"මල්ලිගේ ගෑනු ලමයද"

"ඔව්" ආදිත්‍ය උත්තර දුන්නේ වැඩිය හිතන්නේ නැතුව.ආදිත්‍යගේ මුළු අවදානෙම තිබ්බේ ඉස්සරහින් යන වෑන් එකට.

එහෙන් මෙහෙන් කීප සැරයක්ම වෑන් එක හැරෙව්වත් ත්‍රී වීල් රියදුරාගේ දක්ශකම නිසා වෑන් එක මග ඇරගන්නේ නැතුව තියාගන්න පුලුවන් වුනා.ඒත් එයාලට වෑන් එක මග ඇරුනේ දුම්රිය මාර්ගය ලගදි.ත්‍රී වීල් එක දුම්රිය ගේට්ටුව ලග නතර වෙද්දි අසේලිව දාගත්ත වෑන් එක ඈතින් නොපෙනී ගියා.

"ශිට්..." ආදිත්‍ය කේන්තියෙන් අත්මිට මොළවගත්තේ හිතේ නොසන්සුන්කම වැඩි වෙද්දි

"යන්න ඇත්තේ බීච් එක පැත්තේ රෙස්ටුරන්ට් වලට මල්ලි" ත්‍රී වීල් රියදුරා කිව්වේ ත්‍රී වීල් එක නවත්තන ගමන්.

"එහෙනම් අයියේ වෙන පැත්තකින් දාලා යමුද?" ආදිත්‍ය කලබලෙන් ඇහුවා.

"එහෙම යන එක වැඩක් වෙන්නේ නෑ මල්ලි.කාලේ නාස්තියක් විතරයි.අනික මේ ගිය පැත්තට වෙන පාරකින් එන්න වෙනම දුරක් යන්න ඕනේ.ඔන්න දැන් කොච්චියත් එනවනේ." ත්‍රී වීල් රථ රියදුරා කිව්වේ ඈත එන කොච්චිය දිහා බලාගෙන.

" හරි එහෙනම් අයියා යන්න.මෙන්න සල්ලි" එහෙම කියන ගමන් 500 කොලයක් රියදුරාට දික් කරපු ආදිත්‍ය ත්‍රී වීල් එකෙන් බැස්සා.

ඉතුරු සල්ලි ගන්නවත් නොහිටපු ආදිත්‍ය ඈතින් දුම්රිය එන රේල් පාර මැද්දෙන් එහා පැත්තට දිව්වේ පුලුවන් ඉක්මනින් වෑන් එක අල්ලගන්න.හති දාගෙන දුවපු ආදිත්‍ය ආවේ තුන්මං හන්දියකට.එතනට ආපු ආදිත්‍ය නැවතිලා දෙපැත්ත බැලුවා.පාරක් අහගන්නවත් කෙනෙක් නොහිටිය ඒ පාරේ තිබ්බේ මහ මූසල පාටක්.ඒ පාරවල් වලින් එක පාරක් මුහුද පැත්තට යන අතරේ අනිත් පාර තිබ්බේ වෙනම දිශාවකට.ත්‍රී වීල් රියදුරා කියපු කතාව මතක් කරගත්ත ආදිත්‍ය මුහුද පැත්තට තිබ්බ පාර දිගේ එක දිගටම  දිව්වා.

ඒත් ඒ පාර දිගට තිබ්බේ වහලා දාපු පොඩි සිල්ලර කඩේකුත් වැටකෙයියා යායකුත් විතරයි.මුහුද ලග නතර වුන ආදිත්‍ය හුස්මක් හෙලුවා.පහතට නැවිලා දණහිස් දෙක අල්ලගත්ත ආදිත්‍ය හති දැම්මා.ආයෙත් කෙලින් වෙච්ච ආදිත්‍ය එයාගේ දුරකථනය ගත්තේ අවිශ්කට දුරකථන ඇමතුමක් දෙන්න හිතාගෙන.

එක පාරක් නාද වෙද්දිම අවිශ්ක දුරකථනයට පිළිතුරු දුන්නා.

"කොහෙද යකෝ ඉන්නේ? කෝ අසේලි" අවිශ්ක ඇහුවේ කලබලෙන්

"අසේලිට කරදරයක් මචන්.මං ඉන්නේ බීච් සයිඩ් එකේ.රේල් ගේට් එක පහු කරලා ආවා.පොලීසියට කියලා වරෙන් ඉක්මනට" ආදිත්‍ය ඒ ටික කිව්වේ ආයෙත් යන්න හැරෙන ගමන්.ඒත් ඒකට අවිශ්කගෙන් උත්තරයක් නැති තැන ආදිත්‍ය බැලුවේ එයාගේ දුරකථනය දිහා.

"ශීකේ...මේ මගුලෙත් මේ වෙලාවෙම බැට්‍රි බැස්සනේ..."ආදිත්‍ය තමන්ටම කියාගත්තේ දුරකථනය සාක්කුවට දාගන්න ගමන්.

එහෙම්ම ආයෙත් ආදිත්‍ය දුවලා ආවේ තුන්මං හන්දියට.එතනින් තිබ්බ අනිත් පාර දිගේ ආදිත්‍ය දුවගෙන ගියේ වටපිට හොදට බලන ගමන්.ලොකු ගේට්ටු තියෙන ගෙවල් ගොඩක් තිබ්බ ඒ පාරේ අසේලිව දාගෙන ආපු වෑන් එක කොහේවත් තිබ්බේ නෑ.ඒ පාර බෙදෙන මං සන්දියක නැවතුනු ආදිත්‍ය දෙපැත්ත බැලුවා.

"අසේලී...කොහෙද ඔයා ඉන්නේ" ආදිත්‍ය තමන්ටම කියාගත්තේ මංසන්දියේ දෙපැත්ත බලන ගමන්මයි.

අසේලිට ඔලුව බර ගතියක් දැනෙන්න වුනේ ඇගේ අමාරුවක් එක්කමයි.ඇස් අරින්න උත්සහ කරත් අසේලිට ඇස් ඇරගන්න බැරි ගතියක් දැනුනා.ඒත් එක්කම අසේලිට දැනුනේ තමන් ඉන්නේ වාහනේක කියලා.එතනින් නැගිට්ට හැදුවත් අසේලිට දැනුනේ අපහසුවක්.ඒ අපහසුවටම අසේලිට කෙදිරි ගෑවුනා.

"කපිල අයියා,මෙන්න මේකි ඇහැරිලාද කොහෙද" කවුදෝ එහෙම කියනවා අසේලිට ඇහුනේ හීනෙන් වගේ.

"කමක් නෑ බං.දැන් බොසා ලගට යන එකනේ.බොසා සතුටු වේවි කෙල්ලව දැකලා"

"ඇත්තට කොහෙන්ද කපිල අයියේ බොසාට මේ කෙල්ල සෙට් වුනේ?" ඒ ඇහුවේ තවත් කටහඩක්.

"මේ අහම්බෙන් සෙට් වෙච්ච එකක්නේ.දන්නවනේ බොසාට ඇහැ යන කෙල්ලෙක් බොසාට නැතුවම බෑනේ" කපිල කියද්දි අනිත් උන් ටික හිනාවෙනවා අසේලිට ඇහුනා.ඒත් මොනවත් කරගන්න බැරි තරමටම අසේලිගේ ඔලුව බරට දැනුනේ.ඒත් එක්කම වාහනේ වංගුවකින් හරවනවත් එක්කම අසේලිගේ ඔලුව වාහනේ පැත්තක වැදුනා.ඒ වැදුනු පාරට අසේලිට දැනුනේ ආයෙත් පැත්තම අදුරු වෙලා යනවා වගේ දැනුනා.

අසේලිට ආයෙත් එක එක කටහඩවල් ඇහෙන්න ගත්තේ ලොකු ඔලුවේ කැක්කුමකුත් එක්කමයි.

"ඔන්න බොස් කෙල්ල ඉන්නවා කිරි ටොපි කෑල්ල වගේ" එක කටහඩක් එහෙම කියනවා අසේලිට ඇහුනා.

අමාරුවෙන් ඇස් ඇරපු අසේලි ට පෙනුනේ සුදු පාට ශීට් දාපු වහලක්.කෙලින් වෙන්න උත්සහ කරත් ඇගට දැනෙන ලොකු අපහසුවක් එක්ක අසේලිට නැගිටගන්න පුලුවන්කමක් තිබ්බේ නෑ.ඒත් අමාරුවෙන් කෙලින් වුන අසේලි තමන් ඉදිරියේ ඉන්න අය දිහා බැලුවා.එක පාරටම බලපු නිසා අසේලිට පෙනුනේ එතන හතර දෙනෙක් ඉන්නවා කියලා.ඒත් එහෙම්ම ඇද උඩ වාඩි වෙලා දෙතුන් පාරක් ඇස් පිල්ලම් ගහපු අසේලි ඒ පිරිමි දෙන්නා දිහා හොදට බැලුවා.

අසේලි ගැන කිසිම ගානක් නැතුව එතන කතා කර කර හිටපු පිරිමි දෙන්නා අදුරගන්න අසේලිට මහ ලොකු වෙලාවක් ගියේ නෑ.ඒ එදා රෑ තමන්ට හම්බුනු විජේ සහ සිරී දෙන්නා කියලා දැකපු අසේලිට ඇති වුනේ ලොකු බයක්.

'දෙයියනේ දැන් මං මොකද කරන්නේ?' අසේලි කල්පනා කරේ බයේ ගැහෙද්දි. එහෙම්ම එහා පැත්ත බලපු අසේලි දැක්කා එයා දාගෙන හිටපු බෑග් එක පුටුවක් උඩ තියෙනවා.

'බෑග් එක ගත්තොත් මොකක් හරි කරගන්න පුලුවන් වෙයි.ෆෝන් එක ඇති ඒක ඇතුලේ' අමාරුවෙන් වුනත් අසේලි පුටුව දිහාට අත දික් කරේ බැග් එක ගන්න හිතාගෙන. ඒත් ඒකෙන් වුනේ.ඇද උඩ තිබ්බ බෝතලයක් බිම වැටුනු එක.

බෝතලේ වැටෙන සද්දෙන් අසේලි බය වුනා වගේම විජේයි සිරියි දෙන්නත් හැරිලා බැලුවා.

"අහ් චූටී කෙල්ල නැගිටලා වගේ..." විජේ එහෙම කියාගෙන හිනා වේගෙන අසේලි ලගට ආවා.

"එන්න එපා මං ලගට" අසේලි එහෙම කියාගෙනම ඇදේ අයිනට වුනා.ඇද පුරා අත ගෑවත් ගහන්න කියලා කිසිම දෙයක් අසේලිගේ අතට අහු වුනේ නෑ.

"අහ් මේ මොකද බය වෙලා...අපි ටිකක් හොදින් කතා කරලා ඉමුකෝ" විජේ අයියා කිව්වේ අසේලිට තවත් කිට්ටු වෙන ගමන්.මේ ඔක්කොම සිරී හිනා වෙවී බලන් හිටියා.ඇද කොනේ බිත්තිය අයිනට වුන අසේලි දැක්කේ ජනේලේ අයිනේ තියෙන පොඩි කොකු කෑල්ලක්.

"මේ බලන්නකෝ කපිලා ...මෙයා අපට බය වෙලානේ" විජේ කිව්වේ අසේලි දිහා බලලා හිනා වෙවී.

"කපිල කිව්වට දන්නේ නැතුව ඇති බොස්.මොකක්ද ඒ මට කියපු නම.අහ් සිරී" කපිල ඒක කිව්වේ මහ හයියෙන් හිනා වෙන ගමන්.

"මොකක්ද බං මට දාපු නම ? විජේ...අනේ අම්මපා උබටත් නමක් තිබ්බේ නෑනේ ඒ වෙලාවෙ කියන්න"බොස් කපිල දිහා බැලුවේ එහෙම කියන ගමන්.ඒ අවසරෙන් අසේලි ජනෙල් පඩිය උඩ තිබ්බ කොකු කෑල්ල අතට ගත්තා.ආපහු අසේලිගේ පැත්තට හැරුනු බොස් දැක්කේ කොක්කක් අතේ තියන් ඉන්න අසේලිව.

"එන්න එපා මං ලගට.මං කෑගහනවා" අසේලි කිව්වේ ඒ කොකු කෑල්ලත් දික් කරන ගමන්.ඒත් ඒකෙන් බොස් නැවතුනේ නෑ.බොස් දිගටම අසේලි ලගට එනවත් එක්කම අසේලි අඩියක් ගානේ පස්සට ගියා.එහෙම පස්සට ගියපු අසේලි එතන බිත්තියට හේත්තු වුනා.කරන්න වෙන කිසිම දෙයක් හිතාගන්න බැරි වුන අසේලි කෑගහන්න ගත්තා.

"මාව බේරගන්නෝ...කවුද ඉන්නේ...." අසේලි කෑගහන්න ගත්ත ගමන් ඉස්සරහට පැනපු බොස් අසේලිගේ කට අතකින් වැහුවේ අනිත් අතින් අසේලිව බිත්තියට තද කරගන්න ගමන්.

"කපිලා...ගෙනෙන් අර සිලින්ජරේ..මේකිට හොද සිහියෙන් මේක කෙරෙන් නෑ වගේ" බොස් කිව්වේ අසේලිගේ මූණට හොදටම කිට්ටු වෙලා.

බොස්ගේ උණුසුම් හුස්ම් මූණේ වැදෙනවත් එක්ක අසේලිට දැනුනේ අප්පිරියාවක්.ඒ නිසාම අසේලි මූණ අනිත් පැත්තට හරව ගත්තා.

"ඇයි මොකෝ අප්පිරියයිද? උඹ මේකට පුරුදු වෙයි..වෙයි නෙවෙයි වෙන්න වෙනවා " බොස් අසේලිගේ කණට කරලා කිව්වේ උණුසුම් හුස්මක් කනට පිඹින ගමන්.ඒකට අසේලිගේ ඇග හීතල වෙලා ගියා.

"කෝ බං ඕක ගෙනෙන්කෝ..." බොස් කිව්වේ පිටිපස්ස බලන ගමන්.ඒ අවසරෙන් අතක් නිදහස් කරගත්ත අසේලි අතේ තිබ්බ කොක්ක බොස්ගේ ඇගට ඇන්නා.

"අම්මෝ..." බොස් එහෙම කියාගෙනම අසේලිගෙන් ඈත් වුනේ තුවාලේ බලන්න.ඒත් අසේලිගේ අත අතෑරියේ නෑ.කොක්ක වැදිලා තිබ්බේ බොස්ගේ අතකට.එතන හීරීලා තිබ්බත් ලොකු තුවාලයක් වෙලා තිබ්බේ නෑ.අසේලි ඒ අතෙන් මිදෙන්න එහෙට මෙහෙට දැගලුවත් ඒක හරි ගියේ නෑ.කොක්ක වැදිලා තුවාල වුන බොස් අසේලි දිහා බැලුවේ තවත් තරහෙන්.

"උඹ එච්චර ලොකුයි ද ආ...එච්චර ලොකුයිද..." එහෙම කියපු බොස් අසේලිගේ කම්මුලට පාරක් ගහනවත් එක්කම අසේලි වීසී වෙලා වැටුනා

"අනේ...අනේ...මට යන්න දෙන්න..." අසේලි කිව්වේ එතනම බිත්තිය අයිනට ගුලි වෙන ගමන්.බොස් එතන බිම ඇණ ගහගත්තා.

"යන්න දෙන්න...යන්න දෙන්නම්..මගේ වැඩේ කෙරුනම"  එහෙම කියන ගමන් බොස් අසේලිගේ කොණ්ඩෙන් ඇදලා ගත්‍තා.

"ආ........" අසේලි කෑගැහුවේ වේදනාවෙන්.

"අහ් රිදෙනවද උඹට...තව රිදේවී ඉස්සරහට" බොස් කිව්වේ අසේලිව ඇදට තල්ලු කරලා දාන ගමන්.අසේලි ඇදෙන් නැගිටින්න හදනවත් එක්කම අසේලිගේ කකුලට මොකෙන්දෝ අනිනවා වගේ තේරුනු නිසා අසේලි ඔලුව උස්සලා බැලුවා.සිලින්ජරයකුත් අතේ තියාගෙන හිනා වේවි හිටපු කපිල අසේලි දිහා බලලා ඇහැක් ගැහුවා.

අසේලි නැගිටින්න උත්සහ කරත් ඔලුවට දැනෙන මහා බර ගතියක් නිසා එහෙම්ම ඔලුව අල්ලගත්ත අසේලි ඇදට බර වුනා.ඒත් එක්කම බොද වෙලා යන ඇස් වලින් අසේලි දැක්කේ තමන්ගේ ඇගට පහත් වෙන බොස්ව.බොස් අසේලිගේ බෙල්ල මූණ සිපගන්න පටන් ගත්තේ අසේලිගේ විරෝදතාව ගනන් ගන්නේ නැතුව.ඔලුවට දැනෙන බර ගතියත් ඇගේ අමාරුවත් එක්කඅසේලිට විරෝදතාවයක් දක්වන්න තරම් පුලුවන්කමක් තිබ්බෙ නෑ.එහෙට මෙහෙට ඇබරී ඇබරී මේකෙන් බේරෙන්න අසේලි උත්සහ කරා.අසේලිගේ මේ විරෝදතාව නිසා බොස්ට ඇති වුනේ තරහක්.

අසේලිගේ ඇග ලගින් වාඩි වුන බොස් අසේලිට ආයෙත් කම්මුලට පාරක් ගැහුවා.

"දැන්වත් මේක කෙරෙන්න ඕනේ මට ඕනේ විදියට" බොස් එහෙම කියාගෙනම අසේලි දිහාවට පහත් වෙද්දිම අසේලිගේ ඇස් නිලංකාර වෙලා නොපෙනී ගියා.

*****************************************************************************

යාලුවනේ, සමාවෙන්න පරක්කු වුනාට.අද කතාව සම්පුර්ණයෙන්ම ටයිප් කරේ ෆොන් එකෙන්.ඒ නිසා අකුරු වැරදි ඇති.ඒවට සමාවෙන්න.ඊලගට සෑහෙන්න හිත හිත ලියපු කොටසක් මේක.ඇත්තටම අමාරු වුනා ලියාගන්න.ඒ නිසා ඔයාලගේ අදහස් මට ගොඩක් වටිනවා.

එහෙනම් ඊලග කොටසින් හම්බෙමු

ආදරෙන් ඉන්න ❤️