මන්දාරම් අහස යට - දහ අට වන කොටස

අසේලිව දාගෙන ආපු වෑන් එක හොය හොය ආපු ආදිත්‍ය පාර බෙදෙන මං සන්දියක නැවතිලා දෙපැත්ත බැලුවා.මොන පැත්තට යන්නද කියලා කිසිම අදහසක් නැති ආදිත්‍ය එක පාරක් දිගට ගියේ ඒ පාර යන්නේ කොහෙටද බලන්න.ඒත් ඒ පාර කෙලවර වෙන්නේ පන්සලකින් කියලා ආදිත්‍යට තේරෙන්න මහ ලොකු වෙලාවක් ගියේ නෑ.ඒ නිසාම ආපහු හැරුනු ආදිත්‍ය අනිත් පාරට දුවගෙන ගියා.ඉක්මන් ගමනින් ආදිත්‍ය ඒ පාරේ ඇවිද්දේ වටපිට හොදට බලන ගමන්.

මෙහෙම යන අතරේ තමයි ආදිත්‍ය දැක්කේ ඇරපු ගේට්ටුවක් ඇතුලේ නවත්තලා තියෙන වෑන් එක.ඒක අසේලි දාගෙන ආපු වෑන් එක කියලා ආදිත්‍යට හොදටම විශ්වාසයි.මේ වෙද්දි වෑන් එකේ කවුරුවත්ම නැති බව දැකපු ආදිත්‍ය ඒ ගේටටුව දිහා බැලුවා.

"හිමායා බීච් රිසෝර්ට්" ආදිත්‍ය ගේට්ටුවේ ගහලා තිබ්බ නම කියෙව්වා.

"හරි, ගිහින් බලමු.යකා පේන තරම් කලු නැතුව ඇතිනේ.මොකක්ද දැන් ගිහින් කියන්නේ" තමන්ට කියාගන්න ගමන් ආදිත්‍ය  වටපිට බැලුවා.ටියුශන් පන්තියක කොලයක් බිම වැටිලා තියෙනවා ආදිත්‍ය දැක්කේ ඒ වෙලාවේ.

"රංගන දිසාසේකර - සංයුක්ත ගණිතය.කන්ඩායම් පන්ති සදහා අමතන්න." ආදිත්‍ය කොලේ දිහා බලාගෙනම කියෙව්වා.

"හරි...මේ විදියට කියලා බලමු" තමන්මට එහෙම කියාගත්ත ආදිත්‍ය රිසෝර්ට් එක පැත්තට ඇවිදගෙන ගියා.

ඒ රිසෝර්ට් එක ඒ පැත්තේ සෑහෙන ප්‍රසිද්ද පාටක් පෙනුනේ එතන නවත්තලා තිබ්බ වාහන නිසා.එතන ඉස්සරහ නැවතිලා වටේ බලපු ආදිත්‍ය දැක්කේ එයා දිහා විපරමෙන් බලන මැර පෙනුමක් තියෙන මිනිස්සු දෙන්නෙක්.ඒ දෙන්නා ආදිත්‍යගේ පැත්තට එනවත් එක්කම ආදිත්‍ය ඉක්මන් ගමනින් ගියේ පිළිගැනීමේ නිළධාරිනිය ලගට.

ආදිත්‍යව දැකපු පිළිගැනීමේ නිළධාරිනිය හිනා වුනත් ආදිත්‍ය දිහා බැලුවේ සැකයෙන්.රතු පාට තොල් ආලේපන ගොඩක් තවරගෙන උඩුකය ගොඩක් විවර වුන ඇදුමක් ඇදන් හිටපු ඇයව ආදිත්‍යට පෙනුනේ ඕස්ට්‍රේලියාවේ රාත්‍රී සමාජ ශාලාවක වේටර්වරියක් වගේ.

"ගුඩ් මෝර්නින්ග් සර්" ඇය ආදිත්‍යට සුබ පතද්දී මැර පෙනුමක් තිබ්බ මිනිස්සු දෙන්නත් ඒ ලගට කිට්ටු වුනා.

" ගුඩ් මෝර්නින්ග්.මං ක්ලයන්ට් කෙනෙක් මීට් වෙන්න ආවේ" ආදිත්‍ය කිව්වේ එයාගේ කටහඩ පාලනේ කරගන්න ගමන්.

"කවුද දන්නේ නෑ නේද සර් ක්ලයන්ට්?" ඒ පිළිගැනීමේ නිළධාරිනිය සුහද විදියට ඇහුවත් මුණේ තිබ්බේ සැක සහිත පෙනුමක්.

" මිස්ටර් රංගන දිසාසේකර.ටියුශන් සර් කෙනෙක්.මට පොඩි වැඩකට අපොයින්මන්ට් එකක් දීලා තියෙනවා 12ට එන්න කියලා" 

"රූම් නම්බර් එක දන්නවද සර්" 

"ඒක තමයි ප්‍රශ්නේ.මට ඒක දැන් මතක නෑ.10 වගෙයි මතක.මගේ ෆෝන් එකෙත් බැට්‍රි බැහැලා" ආදිත්‍ය කිව්වේ ෆෝන් එක පෙන්නන ගමන්.

එතකොටම ඇහුනු සද්ද වගයක් නිසා ආදිත්‍ය වගේම ඒ පිළිගැනීමේ නිළධාරිනියත් හැරිලා බැලුවා.ඇතුලේ ඉදන් කීප දෙනෙක්ම කලබලේ පිටත් වෙනවා දැකපු පිළිගැනීමේ නිළධාරිනිය අර මැර පෙනුමක් තිබුනු මිනිස්සු දෙන්නට ඉගියක් කරනවත් ඔවුන් දෙන්නා ඇතුලට යනවත් ආදිත්‍ය බලාගෙන.

"පොඩ්ඩක් ඉන්න සර්"එහෙම කියන ගමන් පිළිගැනීමේ නිළධාරිනිය පරිඝනකයට නැබුරු වුනා.

"සොරි සර් මෙහේ එහෙම කෙනෙක් නෑ" එහෙම කිව්වත් පිළිගැනීමේ නිළධාරිනිය බැලුවේ වටේ සිද්ද වෙන කලබලේ දිහා.එතකොටම එතන මැනේජර් වගේ පෙනුම තියෙන තලතුනා පිරිමි කෙනෙක් එතනට ආවා.ඔහුත් සෑහෙන කලබලෙන් හිටියේ.ආදිත්‍ය දිහා එක බැල්මක් විතරක් හෙලලා එයා හැරුනේ පිළිගැනීමේ නිළධාරිනිය පැත්තට.එයාගේ කණට කරලා යම්කිසි දෙයක් කියපු මැනේජර් ආදිත්‍ය දිහාවට හැරුනා.

"මේ මිස්ටර් මොකටද දන්නේ නෑ ආවේ නේද" මැනේජර් ඇහුවේ පිළිගැනීමේ නිළධාරිනිය දිහාත් බලන ගමන්.

"ආ මං ක්ලයන්ට් කෙනෙක් හොයාගෙන ආවේ.ඒත් මෙහේ නෑ කියනවනේ" ආදිත්‍ය කිව්වා.

"කවුද යශෝදා"

"අහ් මේ මිස්ටර් රංගන කියලා කෙනෙක්.එහෙම කෙනෙක් නෑ සර්" පිළිගැනීමේ නිළධාරිනිය කිව්වේ එතන තිබ්බ ෆයිල් වගයක් හොයන ගමන්මයි.

"අහ් සර්ට සමහරවිට තැන වැරදිලාද දන්නේ නෑ"මැනේජර් ඒ සැරේ කිව්වේ එයාගේ දුරකථන‍යත් බලන ගමන්.

"වෙන්න ඇති.එහෙනම් මං යන්නම්" 

"හරි සර්" මැනේජර් එහෙම කියලා කලබලේට දුරකථනය කනේ තියාගත්තා.

ආපහු යන්න හැරුනත් ආදිත්‍ය බැලුවේ එතනින් ඇතුලට යන්න.ඒ වෙද්දී ඇතුලේ ඉදන් එන පිරිස වැඩි වෙලයි තිබ්බේ.දුරකථනය ඇමතුම නිසා ආදිත්‍යගේ අවධානය නැති වෙලා තිබ්බ අතරේ ආදිත්‍ය එතන තිබ්බ කොරිඩෝරයට ගියා.ඒ කොරිඩෝරය දිගේ තිබ්බ කාමර වලින් මිනිස්සු එකා දෙන්නා එලියට එනවා ආදිත්‍යට පෙනුනේ මලානික විදුලිඑලියකින්.ඒ කොරිඩෝව දිගේ යන්න හදපු ආදිත්‍ය නැවතුනේ දුරකථන ඇමතුමෙන් ඇහුනු දෙයක් නිසා.

"දැන් ටිකකට කලින් අලුත් කෙල්ලෙකුත් ගෙනාවා.අංක 25 ඉන්නේ.ඔය කෙල්ලෝ ටික ඇතුලට දාලා ඒ කෙල්ලවත් බලපන්.සිහිය ඇවිත් නම් කේස් එකක්.අලුත් කෑල්ලක්නේ" මැනේජර් කියද්දි ආදිත්‍යගේ ඇස් ලොකු වුනා.

'මේ කියන්නේ අසේලි ගැනද' ආදිත්‍ය හිතුවෙ පපුව සීතල වෙලා යද්දි.

එහෙම්ම ආයෙත් හැරුනු ආදිත්‍ය කලබලෙන් ගියේ අංක 25 කාමරේ හොයාගෙන. ටික දුරක් එහාට මෙහාට යද්දි ආදිත්‍යට 25 කාමරේ හොයාගන්න පුලුවන් වුනා.ආදිත්‍ය කාමරේ දොරට අත තියනවත් එක්කම එලියෙන් ඇහුනේ ලොකු සයිරන් හඩක්.ඒත් එක්කම එලියේ ලොකු කලබලයක් ඇහෙන්න පටන් ගත්තා.ඒ කලබලේ ගැන ආදිත්‍යට හිතන්න වෙලාවක් තිබ්බේ නෑ.කාමරේ දොර ඇරගෙන ඇතුල් වුන ආදිත්‍ය දැක්කේ ඇද උඩ අඩ නිරුවතින් සිහිය නැතුව ඉන්න අසේලිව.කාමරේ වෙන කිසිම කෙනෙක් ඉන්න පාටක් පෙනුනෙත් නැති නිසා ආදිත්‍ය ඉක්මනටම අසේලි ලගට ගියා.

අසේලි ඇදගෙන හිටපු ගවුම බිම ගලවලා දාලා තිබුනා.අසේලි ඇද උඩ හිටියේ එයාගේ යට ඇදුම් පිටින්.අසේලි ඉන්න විදිය දැකපු ආදිත්‍ය එතන තිබ්බ ඇද රෙද්ද අර අසේලිගේ ඇග වැහුවා.ඊට පස්සේඅසේලි ලගට ලං වෙලා ඇදෙන් අසේලිව කෙලින් කරගත්ත ආදිත්‍ය අසේලිගේ කම්මුලට කීප පාරක්ම තට්ටු කරා.

"අසේලි...අසේලි...නැගිටින්න" ආදිත්‍ය කීප පාරක්ම කතා කරද්දි අසේලි හෙමීට කෙදිරි ගෑවා.අසේලිව එහෙම්ම එතන තියලා නැගිටපු ආදිත්‍ය එතන තිබ්බ වතුර එකෙන් ටිකක් අරන් ඇදේ වැතිරිලා ඉන්න  අසේලිගේ මූණේ ගෑවා.

"අපි යන්න ඕනේ මෙතනින්...නැගිටින්න..." ආදිත්‍ය එහෙම කිව්වේ අසේලිව වත්තන් කරගන්න ගමන්.

එතකොටම කාමරේ දොර ඇරුනා.දොරෙන් ආපු පොලීස් නිළධාරියා ආදිත්‍යත් අසේලිත් දිහා බැලුවේ පුදුමෙන්

"ඒයි අත් උස්සනවා..සර් මෙන්න මෙතන ඉන්නවා දෙන්නෙක්" ඒ පොලිස් නිළධාරියා කෑගැහුවේ ආදිත්‍ය බය වෙලා බලන් ඉද්දි

"නෑ ඔෆිසර් අපි මේ..." ආදිත්‍ය කතා කරන්න ගත්තා.

"කට වහගන්නවා.කියන්න තියෙන දෙයක් පොලීසියේදි කියනවා" එහෙම කිව්වේ එතනට ආපු වෙනත් පොලිස් නිලධාරීයෙක්.

" ඒ වුනාට මං වැරැද්දක් කරේ නෑ.මේ මගේ යාලුවෙක්.මං එයා බේරගන්න ආවේ" ආදිත්‍ය කිව්වේ එයාගේ අතට මංංචු දාන අතරේ.ඒ අතරෙදි එතනට ආපු පොලිස් කාන්තාවක් අසේලිව පරික්ශා කරා.

"ඩ්‍රග්ස් අරන් වගේ සර්" ඒ පොලිස් කාන්තාව කිව්වේ එතන හිටගෙන බලන් හිටපු පොලිස් පරික්ශකතුමාට.

"අරන් එනවා එයාවත් පොලීසියට.ඇග විකුනනවා මදිවට ඩ්‍රග්ස් ගහනවා" පොලිස් පරික්ශකතුමා එහෙම කිව්වේ ආදිත්‍ය එතනින් ගෙනියන්න කියලා ඉගි කරන ගමන්.

ඒක ඇහුනු ආදිත්‍යගේ ඇග හීතල වෙලා ගියා.

'මේ අය හිතන්නේ අසේලි එහෙම කෙනෙක් කියලද.නෑ පොලිස් ස්ටේශන් ගියාට පස්සේ මේක විසදගන්න පුලුවන්"ආදිත්‍ය හිතුවේ ජීප් එකට නගින්න යන අතරේ.

පොලීසියට අරන් ගියපු ආදිත්‍යව එතන බංකුවකින් වාඩි කෙරෙව්වා.දුරකථන ඇමතුමක් ගන්න අවස්ථාවක් ආදිත්‍ය ඉල්ලුවත් ඒකට අවසර ලැබුනේ නෑ.අත් දෙක ඔලුවේ ගහගත්ත ආදිත්‍ය වෙච්ච දේ ගැන කල්පනා කරා.

"මට එයා එක්ක අයිස් ක්‍රීම් ගන්න ගියා නම් හරි..එහෙනම් මෙහෙම වෙන්නේ නෑ.ඒත් ඇයි අසේලිම.පව් දැන් කෙල්ල කොහෙද දන්නේ නෑ"ආදිත්‍ය හිතුවේ පොලිස් ස්ථානයේ වටේම බලන ගමන්.ඒත් අසේලිගේ කිසිම සලකුණක් තිබ්බේ නෑ.

'ඇදුම් තිබ්බෙත් නෑ ඇගේ.කරදරයක්වත් වුනාද දන්නේ නෑ' එක පාරටම ආදිත්‍යගේ හිතට ආපු ඒ හැගීම නිසා ආදිත්‍යගේ ඇගේ හිරිගඩු පිපුනා.එහෙම්ම ඔලුව නවාගත්ත ආදිත්‍ය අතින් ඔලුවේ කෙස් ඇදගත්තා.

"අසේලී..අසෙලී...මොනවද මේ වෙන්නේ" ආදිත්‍ය කියාගත්තේ තමන්ටමයි.

"අන්න තමුන්ට එන්න කියනවා " එහෙම කියනවා ඇහුනු ආදිත්‍ය ඔලුව උස්සලා බැලුවා.සරදම් හිනාවකුත් එක්ක එතන හිටගෙන හිටියේ ආදිත්‍ය මුලින්ම දැකපු පොලිස් නිලධාරීයා.බංකුවෙන් නැගිට්ට ආදිත්‍ය පොලිස් පරීක්ශක කාර්‍යාලයට ගියා.පොලිස් පරීක්ශන ආදිත්‍යට පුටුවේ වාඩි වෙන්න කියලා අතින් පෙන්නුවේ ආදිත්‍ය දිහා බලන්නෙවත් නැතුව.

"නම මොකක්ද?" 

"ආදිත්‍ය සූරියබණ්ඩාර" 

"හරි ආදිත්‍ය කොහෙද ඉන්නේ? මේකේ තියෙන්නේ ඕස්ට්‍රේලියාවේ කියලා.ලංකාවේ කොහෙද ඉන්නේ" 

"කලුතර කටුකුරුන්දේ" 

" කටුකුරුන්දේ කොහෙද"

"හන්දිය කිට්ටුවමයි.සූරියබණ්ඩාර කියලා ලෝයර් කෙනෙක් ඉන්නේ"

"ඔව් ඉතින්" 

" ඒ මගේ ලොකු අප්පච්චි.මං එහේ ඉන්නේ"

"අහ් මේ එතකොට සූරියබණ්ඩාරගේ නෑයෙක්" එහෙම කියන ගමන් පොලිස් පරීක්ශකතුමා හිනා වුනා.

"සූරිය බණ්ඩාර මගේ හොද යාලුවෙක්.දැන් මට කියනවා බලන්න මොකක්ද වුනේ කියලා" පොලිස් පරීක්ශකතුමා ඇහුවේ ආදිත්‍යට කතාව කියන්න අවස්ථාව දීලා.කතාව ඔක්කොම අහගෙන හිටපු පොලිස් පරික්ශකතුමා පුටුවට හේත්තු වුනා.

"දැන් එතකොට මේ කියන්නේ ඒ ගෑනු ලමයව පැහැරගෙන ආවා කියලා.තමුන්ගේ යාලුවෙක් කියලා.එහෙම නේද?"

"ඔව්.." 

"හරි අපි ඒක බලමු ඒ ලමයට සිහිය ආවාම.ඩ්‍රග් වැඩි වෙලා තාමත් සිහියක් නෑ හරියට"

" එයාට අමාරුයිද සර්" ආදිත්‍ය අහද්දි පොලිස් පරික්ශකතුමා හිනා වුනා.

"යාලුවා ගැන සෑහෙන හිතනවා වගේ"

"නෑ මේ...සිහිය නෑ කියපු නිසා ඇහුවේ" 

"හරි හරි ඉලන්දාරියා..එලියෙන් ඉන්නවා.මං සූරියබණ්ඩාරට කෝල් කරන්නම්.එතකොට ගෙදර යන්න පුලුවන්.හැබැයි අපි එන්න කිව්ව්ම එන්න ඕනේ" 

" එතකොට අසේලිට?" 

"එයාට නම් තත්වේ ටිකක් බරපතලයි.තමුන් ලගත් නම්බර් එකක් නෑ කිව්වනේ ගෙදර.ඒ නිසා එයාට සිහිය එනකම් ඉන්න වෙනවා.කොහොමත් කට උත්තරයක් ගන්න ඕනේ" පොලිස් පරික්ශකතුමා කිව්වට පස්සේ ආදිත්‍ය කාමරෙන් එලියට යන්න හැරුනේ සැනසිල්ලෙන්.

"ඊට පස්සේ වුනත් එයාට මේක ලේසි වෙන්නේ නෑ" පොලිස් පරික්ශකතුමා කියද්දි ආදිත්‍ය ආයෙත් ඒ පැත්තට හැරුනා.

"ඇයි" 

"මෙතන ප්‍රශ්න කීපයක්ම තියෙනවා.අපි ඒ වැටලුවේ ගණිකා මධ්‍යස්ථානයක්.ගණිකා මධ්‍යස්ථානයක ඉන්න ඕනේම කෙල්ලකට එල්ල වෙන චෝදනාව තමයි ගණිකා සේවයේ යෙදීම කියන එක" පොලිස් පරික්ශකතුමා කියද්දි ආදිත්‍ය ඒ දිහා බැලුවේ පුදුමෙන්.

"ඒ වුනත්..." ආදිත්‍ය කියාගෙන ආවත් පොලිස් පරික්ශකතුමා අත දික් කරලා ආදිත්‍යව වැලැක්කුවා.

"අපි බලමු.තමුන් කියපු කතාව ඇත්තද කියලා බලන්න පුලුවන් ඒ ලමයව වෛද්‍ය පරීක්ශනේකට ලක් කරාට පස්සේ" 

"ඒත් සර්" ආදිත්‍ය ආයෙත් කියාගෙන ආවත් පොලිස් පරික්ශකතුමා ඊට ඉස්සර වුනා.

"අයිසේ නිමල්...මේ ලමයව එලියෙන් වාඩිකරවනවා" පොලිස් පරික්ශකතුමා එහෙම කිව්වේ ආදිත්‍යට එලියට යන්න කියලා ඉගි කරන ගමන්.

පොලිස් පරික්ශකතුමාගේ කාමරෙන් එලියට ආපු ආදිත්‍ය ආයෙත් කලින් බංකුවේන් ම වාඩි වුනා.පිටිපස්සේ බිත්තියට ඔලුව තියාගත්ත ආදිත්‍ය ඇස් පියාගත්තා.

"ගණිකා සේවය...අසේලි...ඔයා මේ මොකක්ද දාගත්ත ලෙඩේ' ආදිත්‍ය තමන්ම මුමුන ගත්තා.

***********************************************

මුලින්ම කියන්න ඕනේ මේ කොටස් ටික ටිකක් දුක හිතෙන කොටස් ටිකක් වේවි.පොඩ්ඩක් ඉවසීමෙන් කියවමු.කන්දක් නගින්නම ඔනනේ පල්ලමක් හම්බෙන්න.

එහෙනම් ඉක්මනින්ම හම්බෙමු

කොමෙන්ටුවකින් අදහස් කියන්න අමතක කරන්න එපා.මැසේජ් එකක් හරි එවන්න අදහස් කියලා 

ආදරෙන් ඉන්න ❤️